همه گیری کووید ۱۹ طی چند ماه از بین خواهد رفت

کووید ۱۹ معنای واقعی کلمه معنای همه گیری را به ما آموخته است: شیوع بیماری در مقیاس جهانی. این بیماری اکنون ۲ سال است که در جهان وجود دارد.

با این‌حال، در بازه زمانی فعلی شانس خوبی وجود دارد که کووید ۱۹ به چیزی کاملاً متفاوت تبدیل شود. کووید ۱۹ احتمالاً به‌زودی به یک بیماری بومی تبدیل می‌شود و به این ترتیب این بیماری همیشه در یک جامعه، یک جمعیت، یا در همه جای دنیا وجود دارد.

کارشناسان می‌گویند شاید گسترش سریع سویه اومیکرون بتواند کمک کند تا چند ماه آینده کووید ۱۹ به وضعیتی بومی تبدیل شود.

پیش‌بینی‌هایی وجود دارد که می‌گویند افزایش ابتلا به سویه اومیکرون در اواسط ژانویه در ایالات متحده به اوج خود خواهد رسید. برخی از کارشناسان خاطرنشان می‌کنند که موارد ابتلا در آفریقای جنوبی به‌طور قابل توجهی کاهش یافته است. آفریقای جنوبی جایی است که این سویه برای اولین‌بار در اواخر نوامبر سال ۲۰۲۱ شناسایی شد.

دکتر ویلیام شافنر، استاد طب پیشگیرانه در دانشگاه واندربیلت در تنسی و مدیر پزشکی بنیاد ملی بیماری‌های عفونی، گفت:

برای تبدیل شدن از یک بیماری همه گیر به اندمیک یا بیماری بومی، سطح ایمنی جمعیت باید به ایمنی جمعی برسد. هرچه ویروس مسری‌تر باشد، سطح ایمنی جمعی بالاتر است که این امر می‌تواند ویروس را به‌طور کامل از بین ببرد.

سویه اومیکرون به قدری سریع و گسترده در حال گسترش است که می‌توان تصور کرد که افراد از طریق واکسیناسیون یا ابتلا به بیماری در گذشته، درجاتی از مصونیت داشته باشند و همه‌گیری کووید ۱۹ ممکن است شروع به فروپاشی کند.

دکتر شافنر می‌گوید:

اگر سویه جدیدی در این میان ظهور نکند و معادلات را به هم نریزد، ممکن است تا پایان شش ماهه‌ی نخست سال ۲۰۲۲ سطحی از اندمیک یا بیماری بومی را داشته باشیم.

اریکا ساسکی، متخصص کنترل عفونت و اپیدمیولوژی بیمارستان مستقر در تورنتو کانادا نیز بر این باور است که کووید ۱۹ به احتمال زیاد به زودی به یک بیماری بومی تبدیل خواهد شد.

دکتر ساسکی می‌گوید:

اگر بیماری بومی نشود، تنها سناریوی دیگر حذف بیماری است. با تمام اتفاقاتی که در همه‌گیری کنونی رخ می‌دهد، واضح است که SARS-CoV-2 در انتقال انسان به انسان عالی است و با هیچ یک از اقدامات بهداشت عمومی فعلی ما نمی‌توان انتقال آن را متوقف کرد و به احتمال زیاد تا ابد به گردش خود ادامه خواهد داد.

کارشناسان به سویه اومیکرون به عنوان مسیری بالقوه برای رسیدن به وضعیت بومی نگاه می‌کنند؛ زیرا به راحتی گسترش می‌یابد، اما به نظر نمی‌رسد به اندازه برخی از سویه‌ها گذشته کشنده باشد.

یک پاتوژن مؤثر که به گسترش خود ادامه می‌دهد، پاتوژنی است که بخش بزرگی از افراد آلوده را نمی‌کشد یا آسیب جدی نمی‌زند؛ بنابراین، میزبان زنده‌ای که می‌تواند در حین آلوده شدن به‌طور طبیعی عمل کند میزبانی است که می‌تواند یک پاتوژن ویروسی را به میزبان‌های جدید بیشتری گسترش دهد.

دکتر ساسکی گفت:

هنوز تعداد زیادی از مردم در جهان هستند که تا به حال به SARS-CoV-2 مبتلا نشده‌اند. زمانی که بخش بزرگی از جمعیت جهان حافظه ایمونولوژیکی ناشی از عفونت یا واکسیناسیون داشته باشند، یک ویروس می‌تواند بومی شود. افرادی که سطحی از حافظه ایمونولوژیک دارند، ویروس را با سهولت کم‌تری پخش می‌کنند؛ زیرا پاسخ ایمنی آن‌ها تکثیر ویروس را متوقف می‌کند.

زندگی ادامه خواهد داشت و جهان زندگی با کووید ۱۹ را یاد خواهد گرفت. همه‌گیری با یک انفجار پایان نخواهد یافت، بلکه رفته رفته محو خواهد شد.

آموزش زندگی با کووید ۱۹ بومی

دکتر شافنر گفت که زندگی در جهانی با کووید ۱۹ بومی با نحوه برخورد جامعه با سایر بیماری‌های بومی مانند آنفولانزا تفاوت چندانی ندارد.

وی در این خصوص گفت:

در هر دو مورد، سویه‌های جدید می‌توانند ظاهر شوند و باعث ایجاد مقدار مشخصی بیماری شوند. ما هر سال با واکسینه کردن افراد زیادی با آن مقابله می‌کنیم.

با این حال، یک تفاوت عمده این است که شیوع آنفولانزا معمولاً فصلی است؛ اما کووید ۱۹ احتمالاً در تمام طول سال در جمعیت پخش می‌شود.

برخی تغییرات اجتماعی و بهداشت عمومی ناشی از کووید ۱۹ احتمالاً برای همیشه با ما خواهند بود. دکتر شافنر گفت که احتمالاً تزریق دوزهای تقویتی دوره‌ای واکسن همچنان مورد نیاز است.

درست مانند فصول بد آنفولانزا، شیوع بیماری‌های بومی همچنان سیستم مراقبت‌های بهداشتی و اقتصاد را تحت فشار قرار می‌دهد.

همچنین برای جلوگیری از بازگشت کووید ۱۹ به سطح اپیدمی، به ویژه با ظهور سویه‌های جدید، واکسیناسیون و آزمایش گسترده لازم است.

شان کلوستون، دکترای اپیدمیولوژیست و دانشیار بهداشت عمومی در استونی بروک دانشگاه نیویورک می‌گوید:

واکسیناسیون رو به کاهش ممکن است به این معنا باشد که ما به واکسیناسیون سالانه (در اوایل پاییز) برای حفظ سطوح بالاتر حفاظت و پاسخ به سویه‌های جدید در زمان ظهور نیاز داریم. واکسن آنفولانزا به ما نشان می‌دهد که این کار دشواری است و مردم همیشه آن را دریافت نمی‌کنند؛ بنابراین باید موج‌های منظم زمستانی کووید ۱۹ را پیش‌بینی کنیم.

جلسات آنلاین و انجام کار از خانه تنها تغییرات فرهنگی نیستند که در صورت و زمانی که کووید ۱۹ بومی شود، باقی خواهند ماند. جشن‌های خلوت تعطیلات نیز ممکن است اثری ماندگار از همه‌گیری باشند.

کلوستون خاطرنشان کرد:

برخی رویداد‌های فرهنگی قبل از کووید ۱۹، مانند مهمانی‌های شلوغ تعطیلات یا مهمانی‌های سال نو، در معرض خطر بالایی هستند؛ زیرا فعالیت‌های پرخطر را با زمان‌های پرخطر ادغام می‌کنند. شاید گردهمایی‌های بزرگ‌تر در فضای باز در فصول گرم‌تر و به دنبال آن گردهمایی‌های کوچک‌تر و خلوت‌تر در زمستان رایج شود.

زمانی که همه‌گیری‌ها اتفاق می‌افتند، اقدامات بهداشت عمومی مانند استفاده از ماسک، فاصله‌گذاری فیزیکی و حتی قرنطینه‌ها ممکن است برای مدتی مجدداً نیاز باشند و احتمالاً با واکنش‌های آشنای بدبینان کووید ۱۹ همراه خواهد بود.

استفاده از ماسک، به‌ویژه در مکان‌هایی که افراد مسن یا دارای نقص ایمنی در آن حضور دارند، مانند بیمارستان‌ها و خانه‌های سالمندان، احتمالاً رایج باقی می‌ماند.

دکتر شافنر گفت:

در آسیا، پوشیدن ماسک در طول فصل آنفولانزا برای چندین دهه متداول بوده است. ما قبلاً فکر می‌کردیم اینجا عجیب است. حالا ما با آن سازگار شده‌ایم.

زمانی که افزایش شمار مبتلایان به کووید ۱۹ رخ نمی‌دهد، احتمالاً برخی از اقدامات بهداشت عمومی برای کاهش انتقال با هدف اجازه دادن به فعالیت‌های منظم حتی با کووید ۱۹ در جامعه همچنان وجود خواهند داشت. امید این است که برخی از اقدامات بهداشت عمومی عمر طولانی‌تری داشته باشند. به عنوان مثال، در صورت ابتلای فردی به بیماری، به او اجازه‌ی دورکاری داده شود و خود شخص نیز وظیفه‌ی خود را در امر پوشیدن ماست به درستی انجام دهد.