فهرست...
سرطان سینه، یکی از بیماری‌هایی است که متأسفانه درصد زیادی از زنان را درگیر می‌کند. این سرطان نیز همانند دیگر انواع سرطان، می‌تواند خوش خیم یا بدخیم باشد.
سرطان سینه یک بیماری است که در پستان با یک تومور بدخیم شروع می‌شود. تومور بدخیم توده‌ای از سلول‌ها است که خارج از کنترل رشد می‌کنند. سلول‌های سرطانی همچنین می‌توانند متاستاز (فراگستری) بدهند یا به بافت‌ها یا قسمت‌های دیگر بدن منتقل شوند.
سرطان می‌تواند در هر یک از سه نوع بافت پستان ایجاد شود: لوبول‌ها، مجاری و بافت همبند.
بیشتر سرطان‌ها در لوبول‌ها (غدد تولید‌کننده شیر) یا در مجاری که شیر در امتداد آن‌ها به سمت نوک پستان می‌رود، شروع می‌شوند. این تومور‌ها همچنین می‌توانند در بافت همبند فیبری و چربی که لوبول‌ها و مجاری را احاطه کرده است، ایجاد شوند.
انواع مختلفی از سرطان سینه وجود دارد. نوع سرطان سینه و مرحله آن یا میزان رشد آن، نوع درمان و مدت زمان آن را تعیین می‌کند.
سرطان سینه که به بافت طبیعی گسترش می‌یابد، سرطان سینه مهاجم نامیده می‌شود. سرطان غیرتهاجمی پستان در لوبول یا مجرای سینه باقی می‌ماند.
علائم و نشانه‌های سرطان سینه
اگر متوجه هر یک از علائم زیر شدید، با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی تماس بگیرید.
- احساس وجود هر توده‌ای در سینه یا زیر بغل یا نزدیک آن
- گرمی یا حساسیت غیر قابل توضیح در سینه
- وجود یک ناحیه سفت، ضخیم یا متورم در سینه
- حساس شدن نوک پستان بدون دلیل خاص
- ترشحات نوک پستان (به جز شیر مادر)، به خصوص ترشحات شفاف یا خونی
- تغییر غیر قابل توضیح در رنگ، بافت، اندازه یا شکل سینه‌ها یا نوک سینه‌ها
- فرورفتگی پوست روی سینه یا منافذ بزرگ شده (مانند پوست نارنجی)
- تورم، قرمزی، پوسته پوسته شدن یا درد عمومی در سینه یا نوک سینه‌ها
- فرو رفتن بی‌دلیل نوک سینه‌ها به داخل
- سینه‌های تحریک شده یا خارش‌دار
- بثورات سرطان سینه، که می‌تواند نشانه‌ای از سرطان سینه التهابی باشد
در حالی که یک توده می‌تواند نشانه سرطان باشد، تقریباً ۸۰ درصد از توده‌های یافت شده در سینه غیر سرطانی هستند. شایع‌ترین علل توده‌های غیرسرطانی عبارتند از:
- تغییرات فیبروکیستیک در نتیجه نوسانات هورمونی
- کیست‌ها
- توده‌های خوش خیم به نام فیبروآدنوم
- رشد زگیل مانند به نام پاپیلوم داخل مجاری
- بافت چربی که در نتیجه ضربه به سینه ایجاد می‌شود
- علل و عوامل خطر سرطان پستان
بزرگ‌ترین عوامل خطر برای این بیماری، علاوه بر جنسیت زن، عبارتند از:
- سن (خطر بعد از ۵۰ سالگی شروع به افزایش می‌کند)
- یک سابقه خانوادگی
- ژنتیک
- مواجهه با تشعشعات در طول زندگی
خطر در هر زن شامل ترکیبی از عوامل مختلف است. اگر نگران هستید، پزشک می‌تواند به شما کمک کند تا میزان خطرتان را ارزیابی کنید و این‌که ببیند آیا نیاز به انجام اقدامات احتیاطی اضافی در مورد غربال‌گری دارید یا خیر.
آزمایش ژنتیک برای سرطان سینه: BRCA1 و BRCA2
در برخی موارد، به ویژه اگر سابقه خانوادگی سرطان سینه یا تخمدان دارید، پزشک ممکن است آزمایش ژنتیکی را برای دو مورد از رایج‌ترین جهش‌های ژنی که خطر ابتلا به این سرطان‌ها را افزایش می‌دهند، پیشنهاد کند: BRCA1 و BRCA2. جهش‌های ارثی ژن BRCA باعث حدود ۵ تا ۱۰ درصد از سرطان‌های سینه و حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از سرطان‌های تخمدان می‌شود.
سرطان سینه چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشکان می‌توانند با استفاده از ماموگرافی سرطان سینه را غربال‌گری کنند. ماموگرافی یک عکس اشعه ایکس با دُز کم تابش است که به پزشک اجازه می‌دهد تا به دنبال ناهنجاری در بافت پستان باشد.
پزشکان همچنین ممکن است سرطان سینه را با تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، سونوگرافی یا ماموگرافی سه بعدی (به نام توموسنتز پستان) غربال‌گری کنند.
MRI از یک آهنربای بزرگ برای ایجاد تصاویری از سینه استفاده می‌کند. سونوگرافی امواج صوتی را به سینه می‌فرستد که در هنگام برگشتن تصویری ایجاد می‌کند. یک ماموگرافی سه بعدی مانند یک ماموگرافی معمولی از اشعه ایکس استفاده می‌کند؛ اما برای ساخت یک تصویر سه بعدی، چندین برش تصویر از سینه در زوایای مختلف می‌گیرد.
آزمایش‌های غربال‌گری به دنبال علائم احتمالی سرطان سینه هستند؛ اما نمی‌توانند آن را تشخیص دهند. اگر پزشکان یک توده یا توده سلولی مشکوک ببینند، ممکن است از برخی از همان آزمایشات برای مشاهده دقیق ناحیه غیر طبیعی استفاده کنند. ماموگرافی تشخیصی، جزئیات بیشتری را در تصویر پستان ارائه می‌دهد.
تنها راه تشخیص قطعی سرطان سینه، بیوپسی یا نمونه‌برداری است. بیوپسی شامل برداشتن مقداری بافت یا مایع سینه از ناحیه مشکوک و مشاهده سلول‌ها در زیر میکروسکوپ است.
یافتن بهترین تیم درمانی
پس از دریافت تشخیص، از میان پزشکان و تیم‌های درمانی مختلف، باید بتوانید بهترین گزینه را انتخاب کنید؛ زیرا این از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
تیم درمانی سرطان معمولاً شامل یک تیم از افراد مانند جراح، یک متخصص سرطان، یک پرستار، یک مشاور، یک ناوبر بیمار و متخصصانی است که با نوع سرطان شما مرتبط هستند.
عواملی که باید در انتخاب انکولوژیست و تیم درمانی خود در نظر بگیرید، تخصص آن‌ها در نوع سرطان شما، پوشش بیمه‌ای شما، توانایی شما برای رفت و آمد به قرار ملاقات‌ها و روش‌ها، و توصیه‌های دیگران است.
حتی پس از تشکیل تیم درمانی، ایده خوبی است که به دنبال انکولوژیست دیگری باشید تا نظر دوم را در مورد تشخیص و گزینه‌های درمانی خود دریافت کنید. تغییر پزشک در طول درمان، در صورت نیاز قابل قبول و گاهی رایج است.
مراحل سرطان پستان: ۰ تا ۴
پزشکان از مراحل سرطان سینه برای توصیف میزان رشد یا گسترش سرطان استفاده می‌کنند. مراحل از ۰ تا ۴ متغیر است (اغلب با اعداد رومی، I-IV بیان می‌شود). هر مرحله دارای زیرمجموعه‌های دیگری از B ،A یا C است.
مرحله ۰: این مرحله، سرطان غیر تهاجمی است و هیچ شواهدی مبنی بر ترک قسمتی از پستان که سرطان در آن‌جا شروع شده است، وجود ندارد. یکی از انواع سرطان مرحله صفر، کارسینوم مجرایی درجا (DCIS) است.
مرحله ۱: در این مرحله سلول‌های سرطانی در حال گسترش به بافت اطراف سینه هستند؛ اما گروه سلول‌های سرطانی یا تومور، بسیار کوچک باقی می‌مانند. این مرحله معمولاً به راحتی قابل درمان است.
مرحله ۲: در این مرحله سرطان شروع به رشد کرده است؛ اما فقط در سینه یا غدد لنفاوی مجاور باقی می‌ماند. درمان سرطان در این مرحله معمولاً خیلی سخت نیست.
مرحله ۳: در این مرحله، سرطان شروع به حمله به غدد لنفاوی، ماهیچه‌ها و سایر بافت‌های بدن نزدیک سینه کرده است؛ اما به اندام‌های دورتر نرسیده است. درمان سرطان در این مرحله، با توجه به فرد و نوع سرطان سینه متفاوت است.
مرحله ۴: در این مرحله، سرطان بسیار پیشرفته است و به چندین اندام یا سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته است. مرحله ۴ سرطان سینه غیر قابل درمان در نظر گرفته می‌شود؛ اما زنان ممکن است چندین سال یا بیشتر با درمان مداوم زندگی کنند.
انواع مختلف سرطان سینه و پیش سرطانی
DCIS/LCIS: سرطان‌های سینه با حرکت آهسته
بیوپسی ممکن است یک سرطان غیر تهاجمی را نشان دهد که فراتر از محل شروع خود رشد نمی‌کند. به این نوع سرطان‌ها کارسینوم درجا می‌گویند.
«کارسینوم» به سرطانی اطلاق می‌شود که در لایه بیرونی سلول‌های اطراف یک اندام شروع می‌شود. «درجا» به این معنی است که سرطان در همان جایی که شروع شده باقی می‌ماند.
کارسینوم مجرایی درجا (DCIS) و کارسینوم لوبولار درجا (LCIS) دو نوع کارسینوم درجا در پستان هستند. پزشکان معمولاً DCIS یا LCIS را فقط در ماموگرافی یا سایر تصویربرداری‌ها شناسایی می‌کنند؛ زیرا به ندرت علائم یا نشانه‌هایی دارند.
DCIS به این معنی است که سلول‌های غیرطبیعی در پوشش مجاری شیر وجود دارند؛ اما به بافت اطراف پستان حمله نکرده‌اند. DCIS در صورت عدم درمان می‌تواند به سرطان مهاجم تبدیل شود.
LCIS در لوبول‌های پستان، جایی که شیر مادر تولید می‌شود، بدون گسترش بیشتر رخ می‌دهد. LCIS از نظر فنی سرطان نیست؛ اما گاهی اوقات وضعیتی پیش سرطانی نامیده می‌شود.
LCIS کم‌تر از DCIS شایع است؛ اما نشان‌دهنده خطر بالاتر سرطان مهاجم است. LCIS ممکن است برای درمان به چیزی فراتر از مشاهده نیاز نداشته باشد و پزشکان منتظر نمی‌نشینند تا ببینند آیا سرطان سینه ایجاد می‌شود یا خیر.
سرطان سینه مهاجم
کارسینوم مجرایی مهاجم یا نفوذی (IDC) شایع‌ترین نوع سرطان سینه است و احتمال بروز آن در مردان وجود دارد. سرطان سینه مهاجم، حدود ۸۰ درصد از موارد جدید سرطان سینه را تشکیل می‌دهد و با افزایش سن شایع‌تر می‌شود.
سرطان سینه مهاجم نیز مانند DCIS، از مجاری شیر شروع می‌شود؛ اما فراتر از مجاری به بافت چربی اطراف گسترش می‌یابد و ممکن است به غدد لنفاوی و جریان خون گسترش یابد.
درمان IDC به مرحله سرطان، نوع سرطان سینه، تهاجمی بودن آن و سایر ویژگی‌ها بستگی دارد. درمان آن به‌طور کلی شامل ترکیبی از جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی، درمان هدفمند، هورمون درمانی و ایمونوتراپی است.
سرطان سینه سه‌گانه منفی و HER-2 منفی
به مجموعه‌ای از زنانی که سرطان سینه در آن‌ها تشخیص داده می‌شود، گفته می‌شود که تومور آن‌ها سه‌گانه منفی است. این یعنی سلول‌های داخل تومور، روی سطح خود فاقد گیرنده‌هایی هستند که به هورمون گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی ۲ (HER-2) و همچنین استروژن و گیرنده‌های پروژسترون پاسخ می‌دهند.
معنی آن چیست؟ برخی از دارو‌های مورد استفاده برای درمان سرطان سینه که برای تعامل با این گیرنده‌ها طراحی شده‌اند، در این موارد مفید نخواهند بود. پزشکان باید یک رژیم درمانی را با سایر نقاط ضعف در این نوع تومور تنظیم کنند.
پیش آگهی سرطان سینه
پیش آگهی به مرحله سرطان سینه و سلامت عمومی هر فرد بستگی دارد. به طور کلی، میزان مرگ و میر ناشی از سرطان سینه در حال کاهش است. اکثر زنان از این سرطان جان سالم به در می‌برند. به طور کلی، ۹۰ درصد از زنان حداقل پنج سال پس از تشخیص سرطان سینه زنده می‌مانند. تا ژانویه ۲۰۲۰، بیش از ۳.۵ میلیون زن در ایالات متحده سابقه ابتلا به سرطان سینه داشته‌اند.
طول مدت سرطان سینه
سرطان سینه چقدر طول می‌کشد؟ هیچ پاسخ ساده‌ای برای این پرسش وجود ندارد. برنامه‌های درمانی مختلف از جدول زمانی متفاوتی پیروی می‌کنند. بسته به نیاز‌های فردی شما، برای بهبودی پس از جراحی یا یک چرخه شیمی درمانی، ممکن است به مرخصی از محل کار نیاز باشد.
سرطان سینه عود‌کننده سرطان سینه‌ای است که پس از درمان اولیه عود می‌کند. ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها پس از درمان اولیه شما رخ دهد. بالاترین خطر عود در طول دو سال اول پس از درمان است، اگرچه اکثر بیماران عود سرطان را تجربه نمی‌کنند.
در حال حاضر هیچ درمانی برای سرطان سینه فراگستری (مرحله ۴ سرطان سینه که به سایر نقاط بدن گسترش یافته است) وجود ندارد؛ اما با درمان برای کنترل آن، بسیاری از بیماران مبتلا به این بیماری اکنون سال‌ها زندگی پربار و پرباری دارند.
درمان و گزینه‌های دارویی برای سرطان سینه
یک برنامه درمانی به نوع و مرحله سرطان سینه شما و میزان تهاجمی بودن آن بستگی دارد.
سرطان سینه معمولاً با جراحی درمان می‌شود که اغلب با درمان‌هایی برای کمک به خلاص شدن از سلول‌های سرطانی یا اطمینان از عاری بودن از سرطان همراه است.
درمان‌های جراحی شامل لامپکتومی است که در آن قسمت کوچکی از پستان (محل قرارگیری تومور) برداشته می‌شود. اگر نیاز به برداشتن بافت بیشتری باشد، جراح ماستکتومی جزئی را انجام خواهد داد.
ماستکتومی شامل برداشتن یک یا هر دو سینه است و ممکن است شامل برداشتن غدد لنفاوی و بافت زیر بغل باشد.
همراه با جراحی، ممکن است از اشعه برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی مانده در ناحیه اطراف استفاده شود.
اکثر زنانی که تمام یا قسمتی از سینه را برداشته‌اند، می‌توانند برای مطابقت با اندازه و شکل سینه دیگر یا سینه‌های اصلی‌شان، جراحی ترمیمی سینه انجام دهند.
گزینه‌های دارویی
طیف وسیعی از دارو‌ها در شیمی درمانی، هورمون درمانی و درمان هدفمند بیولوژیکی، ممکن است برای درمان سرطان سینه استفاده شوند. این رژیم‌های دارویی، درمان سیستمیک محسوب می‌شوند؛ زیرا بر سلول‌های سراسر بدن تأثیر می‌گذارند.
شیمی درمانی شامل ترکیبی از دارو‌هایی است که برای از بین بردن سلول‌های سرطانی یا کند کردن رشد آن‌ها استفاده می‌شود. شیمی درمانی را می‌توان قبل یا بعد از جراحی سرطان سینه انجام داد.
پزشک شما بر اساس نوع و اندازه تومور، میزان درگیر شدن غدد لنفاوی و خطر گسترش سرطان تعیین می‌کند که آیا شیمی درمانی برای شما مناسب است یا خیر.
اگر مشخص شود که نوع سرطان شما به هورمون‌ها حساس است، ممکن است به هورمون درمانی نیاز داشته باشید که با توانایی بدن در تولید یا استفاده از هورمون‌ها تداخل می‌کند تا رشد تومور‌ها را کند یا متوقف کند. هورمون درمانی سرطان با هورمون درمانی برای یائسگی یکسان نیست.
درمان‌های هورمون درمانی شامل دارو‌هایی به نام تعدیل‌کننده‌های انتخابی گیرنده استروژن (SERMs) است که مانع از اتصال هورمون‌ها به سلول‌های سرطانی می‌شود. مهارکننده‌های آروماتاز نیز بدن را از ساخت استروژن پس از یائسگی باز می‌دارد و فازلودکس (فولوسترانت) نیز گیرنده‌های استروژن را برای تخریب هدف قرار می‌دهد.
برداشتن تخمدان‌ها یا دارو‌هایی که مانع از تولید استروژن در تخمدان‌ها می‌شوند نیز ممکن است توصیه شود. در درمان هدفمند بیولوژیکی از دارو‌هایی استفاده می‌شود که می‌توانند رفتار سلول‌های سرطان سینه را تغییر دهند.
ایمونوتراپی از دارو‌ها برای تحریک پاسخ ایمنی بدن به منظور شناسایی و از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. ایمونوتراپی ممکن است برای برخی از انواع سرطان سینه استفاده شود.
درمان‌های جایگزین و مکمل
علاوه بر مداخلات پزشکی، برای کمک به مدیریت علائم و همچنین عوارض جانبی ناشی از درمان، ممکن است بخواهید درمان‌های مکمل را نیز در نظر بگیرید.
طب سوزنی، ماساژ، مدیتیشن، ذهن آگاهی و تجسم ممکن است به کاهش استرس و اضطراب، تسکین درد و بهبود خلق و خوی کمک کنند.
رژیم غذایی و سرطان سینه: آیا راه درستی برای غذا خوردن وجود دارد؟
یک رژیم غذایی سالم به بدن شما کمک می‌کند تا زمانی که تحت درمان‌های سرطان سینه هستید، قوی بماند. رژیم غذایی شما می‌تواند به بدن شما در بازسازی بافت آسیب دیده، کاهش عوارض جانبی درمان یا کاهش خطر عفونت کمک کند.
یک رژیم غذایی سالم شامل انواع سبزیجات، میوه‌ها، غلات کامل، لبنیات و غذا‌های بدون چربی و پروتئین بالا مانند مرغ، ماهی، حبوبات و لوبیا است. مهم است که هر روز کالری کافی دریافت کنید؛ حتی اگر تمایلی به غذا خوردن ندارید.
برخی از درمان‌های سرطان سینه ممکن است عوارض جانبی داشته باشند که خوب غذا خوردن را دشوار می‌کنند. این عوارض جانبی ممکن است شامل تهوع، استفراغ، یبوست، اسهال، کم آبی بدن، درد دهان یا گلو، افزایش وزن یا تغییر در حس چشایی یا بویایی شما باشد.
پزشک می‌تواند به شما کمک کند تا استراتژی‌هایی را برای درمان این عوارض جانبی شناسایی کنید، تأثیر آن‌ها را کاهش دهید و راه‌هایی را بیابید که با وجود این عوارض، سالم‌تر غذا بخورید.
غذا‌هایی که در طول درمان سرطان سینه باید از آن‌ها پرهیز کرد عبارتند از الکل، غذا‌های سرخ شده یا چرب و غذا‌هایی با مقادیر زیاد چربی یا قند.
سرطان سینه به معنای کنار گذاشتن ورزش نیست
زمانی بود که به زنان مبتلا به سرطان سینه گفته می‌شد که استراحت کنند و ورزش ممنوع بود. این روزها تعداد فزاینده‌ای از تحقیقات نشان می‌دهند که یک برنامه ورزشی معقول نه تنها ضرری ندارد، بلکه ممکن است در واقع با رفع خستگی ناشی از درمان، کاهش خطر ادم لنفاوی (تجمع دردناک مایع در غدد لنفاوی) و بهبود شناختی مفید باشد.
پیشگیری از سرطان سینه
در حالی‌که نمی‌توانید برخی از عوامل خطر مانند سابقه خانوادگی یا سن خود را تغییر دهید، تحقیقات نشان می‌دهند تعدادی از اصلاحات در سبک زندگی وجود دارند که می‌توانید برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه، حتی اگر در معرض خطر هستید، آن‌ها را انجام دهید.
سعی کنید سیگار نکشید و مصرف نوشیدنی الکلی را به شدت محدود کنید یا آن را کنار بگذارید.
وزن خود را کنترل کنید. اضافه وزن یا چاقی خطر ابتلا به سرطان سینه را به خصوص پس از یائسگی افزایش می‌دهد. ورزش می‌تواند به شما در حفظ وزن سالم کمک کند. انجمن سرطان آمریکا توصیه می‌کند که بزرگ‌سالان هر هفته ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه فعالیت با شدت متوسط یا ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت شدید داشته باشند و به طور ایده‌آل در طول هفته آن را انجام دهند.
در زنانی که حداقل چند ماه شیر می‌دهند نیز ممکن است خطر ابتلا به این بیماری کاهش یابد.
هورمون درمانی برای کاهش علائم در دوران یائسگی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد. گزینه‌های غیر هورمونی را در نظر بگیرید یا از کم‌ترین دزی که برای شما مفید است استفاده کنید.
سعی کنید از قرار گرفتن در معرض تشعشعات و آلودگی‌های محیطی خودداری کنید. روش‌های تصویربرداری پزشکی، مانند توموگرافی کامپیوتری، از دز‌های بالایی از اشعه استفاده می‌کنند. در حالی‌که مطالعات بیشتری مورد نیاز است؛ اما برخی تحقیقات نشان می‌دهند که بین سرطان سینه و قرار گرفتن در معرض تشعشع در طول زندگی شما ارتباط وجود دارد.
زنانی که در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه هستند (به دلیل سابقه خانوادگی یا به دلیل این‌که آزمایش ژنتیکی، جهش در ژن BRCA1 یا BRCA2 را نشان داده است) باید نظارت دقیق‌تری توسط پزشک خود داشته باشند و مصرف دارو‌های خاصی را که ممکن است این خطر را کاهش دهند در نظر بگیرند. در برخی از زنان با خطر بسیار بالا، جراحی پیشگیرانه گزینه‌ای است که باید در نظر گرفته شود.
عوارض سرطان سینه
مانند درمان، عوارض احتمالی سرطان سینه به نوع و مرحله سرطان سینه شما بستگی دارد. تعدادی از عوارض سرطان، در واقع عوارض جانبی درمان است که پس از قطع درمان ادامه می‌یابد. بسته به نوع درمانی که داشته‌اید، این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- خستگی
- سردرد
- پوکی استخوان
- لخته شدن خون
- مشکلات قلبی
- ناباروری
- علائم یائسگی
- مسائل دندانپزشکی
برخی از بیماران پس از درمان دچار بیماری مزمنی به نام لنف ادم می‌شوند. مایع لنفاوی در بافت‌ها جمع می‌شود و باعث تورم می‌شود. لنف ادم معمولاً در نتیجه برداشتن یا آسیب به غدد لنفاوی ایجاد می‌شود.
پژوهش و آمار: چه کسانی سرطان سینه دارند؟
سرطان سینه حدود ۳۰ درصد از سرطان‌های جدید تشخیص داده شده در زنان را تشکیل می‌دهد؛ اما میزان موارد سرطان سینه از سال ۲۰۰۰ شروع به کاهش کرد و از آن زمان به بعد رو به کاهش است.
از هر هشت زن، یک نفر (حدود ۱۲.۴ درصد از کل زنان) در مقطعی از زندگی خود به سرطان سینه تهاجمی تشخیص داده می‌شود. سرطان سینه ممکن است در هر فردی با بافت پستان رخ دهد؛ اما در مردان بسیار نادرتر از زنان است.
این بیماری در میان‌سالی شایع‌تر است. حدود یک مورد از هر چهار مورد سرطان سینه در زنان بین ۵۵ تا ۶۴ سالگی رخ می‌دهد.
شرایط مرتبط سرطان سینه
سرطان تخمدان
بیشتر سرطان‌های سینه و تخمدان به دلیل جهش‌های ژنتیکی ایجاد نمی‌شوند؛ اما جهش در ژن‌های BRCA 1 و BRCA2 که خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد، خطر ابتلا به سرطان تخمدان در زنان را نیز افزایش می‌دهد. زنان با سابقه خانوادگی هر دو سرطان باید آزمایش ژنتیک را در نظر بگیرند.
بیماری پریودنتال
تحقیقات، ارتباط بین بیماری پریودنتال (بیماری لثه) و سرطان سینه را نشان داده است. در یک متاآنالیز مطالعاتی که در دسامبر سال ۲۰۱۸ در مجله Frontiers in Oncology منتشر شد، نویسندگان مطالعه به این نتیجه رسیدند که بیماری پریودنتال ممکن است یک عامل خطر بالقوه برای ایجاد سرطان سینه در بین زنان باشد و درمان پریودنتال مؤثر می‌تواند به عنوان یک روش ارزشمند برای پیشگیری از سرطان سینه عمل کند.
