شالازیون، بیماری شناخته شده و رایج چشمی است که به دو نوع خوش خیم و بدخیم تقسیم میشود و هر یک از آنها درمانهای مخصوص خود را دارند.
شالازیون یکی از بیماریهای رایج چشمی است که روی پلک افراد تاثیر میگذارد. بعضی افراد به جای نام بردن اسم این بیماری، از آن با عنوان برآمدگی چشم یاد میکنند. این بیماری از طریق انسداد غده میبومین در پلک به وجود میآید. بیماری شالازیون به صورت تورم یا به عبارتی به صورت کیست احساس میشود یا اینکه به صورت یک توده کوچک و قرمز احساس میشود. شالازیون بهندرت عفونی میشود. این توده با گذشت زمان به اندازه یک نخود رشد میکند.
نامهای دیگر این بیماری کیست میبومین و کیست تاراسال است. ایجاد شالازیون در پلک بالای چشم رایج بوده و ممکن است در یک زمان چندین شالازیون در یک پلک یا هر دو پلک بهوجود آید.
دلیل بهوجود آمدن شالازیون چیست؟
همانطور که گفته شد این بیماری از طریق انسداد غده میبومین بوجود میآید. این غده دارای ماده چربی به نام میبوم است که این ماده برای مرطوب نگه داشتن چشم بهوجود میآید. اگر این غده مسدود شود، ماده میبوم نمیتواند وارد اشک چشم شود و در نتیجه زیر پوست پلک جمع میشود و باعث التهاب میشود. بعد از مدتی این ماده در یک نقطه جمع میشود و باعث بهوجود آمدن توده میشود که آن توده بسیار سفت و محکم است و به مدت طولانی باقی میماند.
تفاوت شالازیون با بیماری گل مژه
گل مژه یکی دیگر از بیماریهای چشمی است که بسیار شبیه شالازیون بوده و خیلی افراد این بیماری را با شالازیون اشتباه میگیرند. در ادامه به بیان تفاوتهای این دو بیماری میپردازیم:
- گل مژه یک بیماری عفونی است در صورتی که شالازیون عفونی نیست.
- عامل بیماری گل مژه نوعی باکتری است در صورتی که شالازیون به خاطر انسداد غده میبومین بهوجود آمده است.
- گل مژه با درد همراه است در صورتی که شالازیون بدون درد یا با درد بسیار کمی همراه است.
علائم بیماری شالازیون
همانطور که گفته شد این بیماری به صورت یک توده روی پلک ایجاد میشود که بدون درد است و همچنین این توده معمولا روی پلک بالایی ایجاد میشود ولی ممکن است که در پلک پایینی نیز بهوجود آید.
بیماری شالازیون ممکن است با سوزش بسیار خفیف و جاری شدن اشک همراه باشد. اگر اندازه این توده بسیار بزرگ شود ممکن است که دید شما را مختل کند. این توده بسیار کم عفونی میشود.
آیا بیماری شالازیون بدخیم دارای عوارض است؟ معمولا این بیماری بدون عوارض است و درمان شالازیون راحت بوده و خود به خود درمان میشود؛ اما در ادامه به نکاتی برای درمان شالازیون میپردازیم.
درمان شالازیون چگونه است؟
بیماری شالازیون در اکثر موارد به درمان خاصی نیاز ندارد و اکثر افراد بدون هیچ درمانی خود به خود بهبود پیدا میکنند؛ اما در برخی موارد این بیماری بسیار بدخیم میشود که در آن صورت باید برای درمان شالازیون اقدام کنید. درمان این بیماری معمولا بین ۲ الی ۶ ماه طول می کشد که بهتر است صبر کنید تا خودش درمان شود. در ادامه به روشهایی میپردازیم که درمان این بیماری را سریعتر میکنند.
اولین کاری که میتوانید برای تسریع درمان شالازیون انجام دهید این است که از کمپرس آب گرم استفاده کنید که باعث میشود ناراحتی چشم را بسیار کاهش یابد. از کمپرس آب گرم روزانه چهار الی شش دفعه و هر دفعه به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه استفاده کنید. بهجای کمپرس آب گرم میتوانید از پد تخصصی پاک کننده چشم آرگوسول استفاده کنید. این روش باعث میشود که درمان شالازیون بسیار سریعتر شود .اگر بعد از یک ماه برطرف نشد میتوانید با پزشک متخصص مشورت کنید.
توصیه میشود از شوینده های ملایم مثل شامپو و صابون بچه برای شستشوی صورت و چشمان خود استفاده نکنید و سعی کنید از محصولاتی که بهصورت اختصاصی برای شستشوی چشم طراحی شدهاند استفاده کنید. از جمله این محصولات میتوان به شامپو شستشوی چشم آرگوسول و فوم شستشوی چشم آرگوسول اشاره کرد. اگر شما زیاد به این بیماری مبتلا میشوید برای پیشگیری توصیه میشود این کارها را انجام دهید.
همچنین سعی کنید توده را ماساژ دهید. ماساژ باید به آرامی و نرمی صورت بگیرد و به هیچ وجه فشار ندهید. شما با ماساژ میتوانید درمان شالازیون را تسریع کنید.
گیاهان دارویی زیادی برای تسریع در درمان این بیماری مناسب هستند؛ زیرا این گیاهان خاصیت ضد التهابی دارند و میتوانید از آنها برای ضد عفونی کردن محیط چشم استفاده کنید. شما میتوانید برای تسریع درمان این بیماری از گیاهانی مثل ژل آلوئهورا، روغن کرچک و… استفاده کنید.
چگونگی درمان شالازیون بدخیم
بعضی مواقع توده شالازیون بسیار بزرگ شده و هم باعث سوزش و درد میشود و از طرفی نیز در بینایی اختلال ایجاد میکند. بعضی افراد هم به صورت مداوم دچار بیماری شالازیون میشوند و تحمل این بیماری برای آن ها سخت است. در چنین مواقعی پزشک جراحی کوچکی انجام میدهد که باعث درمان این بیماری میشود.
جراحی شالازیون بدخیم چگونه است؟
این جراحی با بیحس کردن موضعی انجام میشود. در بعضی مواقع این بیماری در کودکان و سالمندان اتفاق میافتد که آنها تحمل جراحی ندارند. در این مواقع بیمار را به صورت کامل بیهوش میکنند.
این جراحی به این صورت است که پزشک در داخل پلک برشی ایجاد میکند و محتویات کیست را خارج میکنند و این کیست کاملا از بین میرود. سریعترین راه درمان شالازیون، جراحی است و معمولا پزشکان بعد از جراحی آنتیبیوتیک تجویز میکنند.
در بعضی مواقع شالازیون برای فرد غیر قابل تحمل است و همچنین امکان جراحی در آن فرد وجود ندارد. دلایل مختلفی ممکن است وجود داشته باشد که پزشکان نتوانند جراحی را انجام دهند. بهعنوان مثال شالازیون در محلی باشد که امکان جراحی وجود ندارد و یا اینکه توده در جایی قرار دارد که اگر جراحی انجام شود ممکن است به چشم آسیب برسد.
در چنین مواقعی از تزریق داروهای استروئیدی در لبه پلک استفاده میکنند. روش تزریق به این صورت است دارو را به داخل بافت کیست شالازیون تزریق میکنند و این داروها باعث تسریع در درمان شالازیون میشوند.
در چه زمانهایی باید به پزشک مراجعه کنید؟
همانطور که گفته شد شالازیون با سوزش خفیف چشم و کمی اشک همراه است که این موارد طبیعی بوده و با مراقبت و رعایت راههای درمانی که گفته شد کاهش پیدا میکند. بعضی مواقع این علائم کاهش پیدا نمیکنند و شدیدتر میشوند که در این مواقع باید سریع به پزشک مراجعه کنید. همچنین در بعضی مواقع شالازیون بسیار بزرگ میشود و همراه با علائم بسیار زیادی است که باید برای بررسی بیشتر حتما به پزشک مراجعه کنید.
در بعضی مواقع شما بعد از دیدن کیست شالازیون اقدام به درمان شالازیون با استفاده از روشهای رایجی که گفته شده است میکنید ولی شالازیون درمان نمیشود و اگر یکی از علائم زیر را داشتید باید سریعا به پزشک مراجعه کنید. این علائم عبارتند از:
- اگر شما بعد از این که شالازیون را روی پلک خود مشاهده کردید و بعد از آن ریزش و تغییر شکل مژهها را مشاهده کردید باید سریع به پزشک متخصص برای درمان شالازیون مراجعه کنید.
- اگر بعد از مبتلا شدن به شالازیون دید شما تار شد باید به پزشک متخصص مراجعه کنید.
- اگر شما به شالازیون مبتلا شدید و تورم و قرمزی توده بسیار زیاد و غیر نرمال بود باید به پزشک متخصص مراجعه کنید.
- اگر شما شالازیون را مشاهده کردید و شروع به درمان شالازیون با روش های رایج کردید ولی شالازیون پیشرفت کرد و رو به بهبودی نبود باید به پزشک متخصص مراجعه کنید.