بهبود بینایی چشم در صورت ضعیف بودن، توسط عینک یا عملهای مربوطه انجام میشود؛ اما آیا روش دیگری نیز برای بهبود بینایی وجود دارد؟
پژوهشگران میگویند که بر اساس دادههای به دست آمده، تاباندن یک انفجار کوتاه نور قرمز به چشمها در صبح، کاهش بینایی را بهبود میبخشد و بهطور بالقوه درمانی ساده، ایمن و آسان برای قوی نگه داشتن چشمانمان در دوران پیری است.
در یک آزمایش که روی ۲۰ شرکت کننده انجام شد، داوطلبان هر روز صبح بین ساعت ۸ صبح تا ۹ صبح سه دقیقه در معرض نور قرمز عمیق ۶۷۰ نانومتری قرار گرفتند و در نهایت بینایی این افراد ۱۷ درصد بهبود یافت و بهطور متوسط یک هفته (در سطح پایینتری) ماندگار شد. در برخی از داوطلبان، این بهبود تا ۲۰ درصد بود.
این ارتباط بین نور قرمز با طول موج بلند و بهبود بینایی با آن چه دانشمندان در مطالعات قبلی روی حیوانات دیدهاند، مطابقت دارد و این مطالعه به دنبال مطالعه مشابهی است که سال گذشته انجام شد؛ اما در این مطالعه جدید، قرار گرفتن در معرض نور قرمز فقط یک بار در روز انجام شد و این به انرژی نور قرمز کمتری نسبت به مطالعات قبل نیاز داشت.
گلن جفری، عصبشناس از کالج دانشگاهی لندن در بریتانیا میگوید:
استفاده از یک دستگاه ساده مجهز به لامپهای LED یک بار در هفته، سیستم انرژی بینایی را که در سلولهای شبکیه چشم کاهش یافته است، شارژ میکند این همانند شارژ کردن باتری است. همچنین قرار گرفتن صبحگاهی در معرض نور قرمز برای دستیابی به بهبود در کاهش بینایی کاملاً کلیدی است؛ زیرا همانطور که قبلاً در مگسها دیده بودیم، میتوکندریها الگوهای کاری خود را تغییر میدهند و در بعد از ظهر بر خلاف صبح، به نور قرمز پاسخ نمیدهند.
میتوکندریهای چشم که اغلب نیروگاههای سلولی نامیده میشوند، نقش مهمی را در کیفیت بینایی بر عهده دارند. این گروه پژوهشی از قبل میدانستند که میتوکندریها در صبح پذیرای انرژی بیشتری هستند و این اندامکها هستند که توسط نور قرمز دوباره شارژ میشوند تا بتوانند انرژی بیشتری تولید کنند.
گیرندههای نوری در شبکیه (جایی که میتوکندریها بهطور متراکم جمع شدهاند) از مخروطها (وظیفه دیدن رنگ را دارند) و میلهها (برای انطباق با نور کم) تشکیل شدهاند. در این مطالعه، تیم پژوهشی روی مخروطها متمرکز شد و حساسیت کنتراست رنگ را پس از قرار گرفتن در معرض نور قرمز ارزیابی کرد.
برای بررسی پاسخدهی میتوکندریهای چشم به نور قرمز در بعد از ظهر، آزمایشهایی روی شش شرکتکننده با استفاده از درمان با نور قرمز بین ساعتهای ۱۲ بعد از ظهر تا ۱ بعد از ظهر انجام شد و در نهایت این افراد هیچ تغییری در بینایی نداشتند. این آزمایش نشان میدهد که میتوکندریها در ساعت بعد از ظهر، بر خلاف صبحها پذیرای انرژی نیستند.
دکتر جفری میگوید:
میتوکندریها حساسیتهای خاصی به نور با طول موج بلند دارند و این موضوع بر عملکرد آنها تأثیر میگذارد. طول موجهای بلندتر که بین ۶۵۰ تا ۹۰۰ نانومتر هستند، عملکرد میتوکندری را برای افزایش تولید انرژی بهبود میبخشند.
سلولهای شبکیه چشم زمانی که افراد به سن ۴۰ سالگی یا بیشتر میرسند، رفته رفته پیر میشوند و این پیری تا حدی به دلیل کاهش سرعت منابع تغذیه میتوکندری است. از آنجایی که گیرندههای نور شبکیه به انرژی بیشتری نیاز دارند، سریعتر پیر میشوند.
دستگاه LED ساده و کم انرژی مورد استفاده در این مطالعه ممکن است یک درمان بینایی مقرون به صرفه باشد که افراد میتوانند به سرعت از آن استفاده کنند. احتمالاً استفاده از آن بیخطر است؛ زیرا نور مادون قرمز ۶۷۰ نانومتری با نور موجود در محیط طبیعی تفاوت چندانی ندارد.
با اینحال، توسعه یک دستگاه مخصوص و ایمن برای استفاده گسترده، مدتی طول میکشد و پژوهشگران هشدار میدهند که ممکن است برخی از افراد از نتایج این مطالعه برداشت صحیحی نداشته باشند. لازم است بدانید که میزان بهبود بینایی شرکت کنندگان یکسان نبوده است و حتی افرادی که هم سن بودهاند، میزان بهبودی متفاوتی را تجربه کردهاند. مطالعات آینده میتوانند با دقت بیشتری متغیرهای دیگری که ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارند را بررسی کنند.
دکتر جفری بر این باور است که این مداخله ساده، در سطح جمعیت بهطور قابل توجهی بر کیفیت زندگی با افزایش سن افراد تأثیر میگذارد و احتمالاً منجر به کاهش هزینههای اجتماعی ناشی از مشکلات مرتبط با کاهش بینایی میشود.