آیا ما واقعاً به مکملها نیاز داریم؟
بسیاری از مردم مکملهای مختلف را برای جبران کمبود ویتامین و املاح بدنی خود استفاده میکنند.
آیا به فکر افزودن مکمل به رژیم غذایی خود هستید؟ یک متخصص تغذیه میگوید که مکملها میتوانند در برخی موارد مفید باشند؛ اما آنها در واقع همانند شمشیر دو لبه عمل میکنند و مصرف کنندگان باید با احتیاط عمل کنند.
جیمی لی مک اینتایر، متخصص تغذیه و مشاور تغذیه در بنیاد JamieLeeRDN، میگوید که هر ژانویه با تصمیمات مردم در سال نو، علاقه بیشتری به مکملها میبیند. او میگوید که گاهی اوقات به خصوص در دوران همهگیریهای مختلف مانند همهگیری بیماری کووید ۱۹، مردم به مصرف مکملها رو میآورند که همین موضوع درک خطرات و مزایای مرتبط با مکملها را مهمتر میکند.
اول از همه، مهم است که توجه داشته باشید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مکملها را تنظیم نمیکند.
اگرچه مکملها بدون نسخه فروخته میشوند؛ اما میتوانند به اندازه دارو خطرناک باشند. مک اینتایر میگوید که بدترین سناریوی خطرناک، هدر دادن پول است. به عنوان مثال، مگادوز ویتامینهای محلول در آب به معنای واقعی کلمه از طریق ادرار به داخل توالت ریخته میشود، زمانی که هیچ نیاز پزشکی یا کمبود تغذیه واقعی در فرد مصرف کننده وجود نداشته باشد، استفاده از مکمل کار بیهودهای بوده و فقط دور ریختن پول است.
وی در ادامه صحبتهای خود میگوید:
خطرناکترین و بدترین سناریوها در مورد مکملها، میتواند تداخل غذا و دارو باشد، مانند تداخل ویتامین K با داروهای رقیق کننده خون یا مسمومیت که میتواند در اثر تداخل ویتامینهای محلول در چربی و سایر موارد رخ دهد.
خواندن برچسبهای روی مکملها برای گواهینامههای تغذیهای آنها میتواند کمک کننده باشد؛ اما در این زمینه نیز آموزش ضروری است. بسیاری از مکملها، نباید توسط شرکت سازنده آزمایش شوند. شرکتهای سازنده مکملهای خود را در اختیار آزمایشگاههای شخص ثالث میگذارند تا آنها را بررسی کنند. این آزمایشگاهها بیطرف هستند و برای نشان دادن کیفیت بالا و نشان دادن اینکه آنچه روی برچسب است در واقع همان چیزی است که در بطری است، گواهینامه صادر میکنند.
فراتر از خواندن برچسبها، ضروری است که نیازهای واقعی خود را قبل از مصرف قرصها یا اضافه کردن پودر به نوشیدنیهای خود درک کنید. استفاده خودسرانه از مکملها میتواند مشکلات متعددی ایجاد کند.
جیمی لی مک اینتایر میگوید:
یکی از اولین بیمارانم که ملاقات کردم، فردی بود که به دلیل خونریزی گوارشی به دلیل استفاده منظم از فهرستی از مکملهای ویتامینی در بیمارستان بستری شد. بسیاری از برچسبهای روی مکملها حتی در مورد این اتفاق هشدار میدهند. اگرچه سمیت و تداخلات غذایی و دارویی خطرناکترین عوارض مصرف خودسرانه مکملها هستند؛ اما مسائل کمتر خطرناک ولی نامطلوبی هم میتوانند ایجاد شوند. به عنوان مثال مصرف زیاد و خودسرانه مکملها میتواند روی یک وضعیت سلامتی سرپوش بگذارد یا علائم جدیدی را در فرد ایجاد کند که ناشی از مصرف غیر ضروری مکمل است.
برای کسانی که به دنبال افزایش تناسب اندام از طریق مکملهای مخصوص هستند، مکملها مانند شمشیری دو لبه عمل خواهند کرد.
مک اینتایر میگوید:
من اغلب افرادی را میبینم که قبل از تمرین یا مصرف مکملهای «افزایش انرژی» با مقادیر زیاد، کافئین مصرف میکنند. این میتواند منجر به اسهال، ضربان قلب سریع و نامنظم، فشار خون بالا و سرگیجه و سایر موارد شود. یکی دیگر از عوارض شایع، ناراحتی گوارشی و ناراحتی معده است.
چگونه به درستی مکمل مصرف کنیم؟
اگر بر این باور هستید که به انواع خاصی از مکملها نیاز دارید و میخواهید آنها را به روشی ایمن به رژیم غذایی خود اضافه کنید، باید یکسری اقدامات لازم را انجام دهید. اولین و بهترین راه برای مصرف مکمل این است که با پزشک خود یا یک متخصص تغذیه مشورت کنید.
پزشک ابتدا با استفاده از سیاهههای مربوط به مواد غذایی یا پرسشنامههای مواد غذایی برای درک جایگاه آنها از نظر میزان مصرف فعلی مواد مغذی و همچنین مرور سوابق درج شده در پرونده پزشکی، آلرژیها، مصرف فعلی و گذشته دارو، استفاده فعلی از مکملها، کارهای آزمایشگاهی (اغلب پانلهای شیمیایی، هِم و چربی) و البته مرور رژیم غذایی، یک ارزیابی کامل تغذیه انجام میدهد. آزمایشهایی که ممکن است پزشک برای شما تجویز کند شامل آهن و ظرفیت اتصال کل، فریتین، B12 و اسید فولیک و همچنین ویتامین D خواهد بود.
البته باید در نظر داشت که با توجه به سبک زندگی شما، این رویکرد ممکن است متفاوت باشد.
برای جمعیتهای خاص مانند ورزشکارانی که مکملهای کم خطر را در نظر میگیرند، ممکن است برای استفاده از محصولی مانند کراتین مونوهیدرات، کار آزمایشگاهی لازم نباشد.
مک اینتایر میگوید:
اگر بدانم فردی برای تأمین نیازهای پروتئینی خود در یک رژیم غذایی گیاهخواری، مسیر سختی دارد، یک پودر پروتئین گیاهی با حداقل مواد تشکیل دهنده میتواند کم خطر باشد.
مانند همه چیزهای مرتبط با تغذیه، این به خود فرد بستگی دارد و آنچه برای تعیین بهترین رویکرد لازم است، باز هم به خود فرد بستگی دارد.
آیا برای مصرف مولتی ویتامین ساده باید با یک پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید؟
یک مولتی ویتامین، در غیاب سایر مواد مغذی و شرایط جدی سلامتی، میتواند یک مکمل خوب باشد. اگر فردی تصمیم به مصرف مولتی ویتامین دارد، توصیه میشود به دنبال مولتی ویتامینی بگردد که توسط آزمایشگاه شخص ثالث آزمایش شده باشد، حاوی دوز مواد مغذی مخصوص به نیازهای فرد بر اساس جنسیت و سن باشد، فراهمی زیستی خوبی از مواد مغذی کلیدی داشته باشد، مصرف آن راحت باشد و قیمت معقولی داشته باشد.
برخی از مولتی ویتامینها برای جمعیتهای خاص، مانند زنان یائسه، توسعه یافتهاند. اگرچه ممکن است مولتی ویتامین یک چیز عادی به نظر برسد؛ اما قبل از مصرف آن باید با دقت قدم بردارید. برای مثال، مراقب مکملهایی باشید که نوید تعادل هورمونی را میدهند. این مکملها به احتمال زیاد استاندارد نیستند و حتماً لازم است پیش از مصرف آنها با پزشک متخصص صحبت کنید.
در دوران همهگیری کووید ۱۹ دقت در انتخاب مکمل بسیار ضروری است. اطلاعات نادرست در مورد اینکه مکملها چه کاری میتوانند برای پیشگیری یا درمان کووید انجام دهند، گسترده است.
شما حتی اگر هم بخواهید، نمیتوانید سیستم ایمنی خود را با مکملها تقویت کنید. بله، درست است که برخی از مواد مغذی از سلامت سیستم ایمنی حمایت میکنند. ویتامینهای A، C و E و مواد معدنی مانند روی، همگی در عملکرد سیستم ایمنی نقش دارند.
با اینحال، اگر رژیم غذایی متعادلی دارید، نیازی به مصرف مکملها نیست؛ بنابراین توصیه میشود که این غذاها را در رژیم غذایی روزانه خود بگنجانید تا مواد مغذی ضروری که از سیستم ایمنی شما حمایت میکنند بهطور طبیعی توسط بدن جذب شوند.
در یک دنیای ایدهآل، شما باید مواد مغذی مورد نیاز خود را بدون نیاز به مکمل دریافت کنید.
اگر نیاز مشخص و واضحی به مکملها وجود دارد، همیشه بهترین کار این است که شرایط خود را با پزشک، متخصص تغذیه و داروساز بررسی کنید تا بتوانند به بهترین شکل به شما کمک کنند تا آنچه را که برای شما مناسب است انتخاب کنید.