هنگام حمله آسم چه اقداماتی انجام دهیم؟

افراد مبتلا به آسم گاهی اوقات در شرایط مختلف حملات آسم را تجربه می‌کنند که وضعیتی بسیار دشوار و آزار دهنده است.

احساس فشردگی در سینه، سرفه‌ای که به نظر نمی‌رسد عادی باشد، صدای سوت و خس خس نفس‌ها، این‌ها همگی نشان دهنده یک حمله آسم هستند. حمله آسم ممکن است برای هرکسی احساس متفاوتی داشته باشد؛ اما هر چقدر هم که آن را تجربه کرده باشید، به ترس ناشی از آن عادت نخواهید کرد.

آسم شرایطی است که باعث التهاب در مجاری هوایی می‌شود و باعث تنگ‌تر شدن و سخت‌تر شدن راه‌های هوایی می‌شود. جانا تاک، پزشک متخصص آلرژی و سخنگوی کالج آمریکایی آلرژی، آسم و ایمونولوژی می‌گوید دارو‌های استنشاقی آسم می‌توانند به کاهش تنش در اطراف راه‌های هوایی کمک کنند و تنفس را آسان‌تر کنند؛ اما التهاب را متوقف نمی‌کنند. در صورت بروز علائم حمله آسم، انجام اقدامات صحیح می‌تواند به شما کمک کند سریع‌تر به حالت عادی بازگردید.

در ادامه کارهایی که می‌توانید هنگام وقوع حمله آسم انجام دهید را بررسی خواهیم کرد.

مرحله ۱: هر کاری را که انجام می‌دهید متوقف کنید. به عنوان مثال، اگر در حال ورزش هستید، توقف کنید و بنشینید یا حداقل سرعت خود را کاهش دهید تا ببینید آیا علائم شما فروکش می‌کنند یا خیر. دکتر تاک می‌گوید سعی کنید از طریق بینی نفس بکشید و از طریق دهان بازدم کنید. این به گرم شدن هوایی که به ریه‌های خود وارد می‌کنید کمک می‌کند.

مرحله ۲: از داروی استنشاقی خود به درستی استفاده کنید. دکتر تاک می‌گوید، شگفت‌آور است که اکثر مردم از دستگاه تنفسی خود به خوبی استفاده نمی‌کنند. آن‌ها یا دستگاه را به شکل نادرست در دهان قرار می‌دهند یا دارو‌های خود را خیلی سریع استنشاق می‌کنند و آن‌ها را به جای راه هوایی به پشت گلوی خود هدایت می‌کنند. یک پزشک، پرستار یا حتی یک داروساز می‌تواند به شما کمک کند تا تکنیک خود را تمرین کرده و آن را کامل یاد بگیرید. افزودن یک اسپیسر (یا یک لوله باز که روی دهانی دستگاه تنفسی قرار می‌گیرد) می‌تواند به شما کمک کند تا داروی بیشتری را به ریه‌هایتان برسانید. شما می‌توانید به سادگی دستگاه تنفسی خود را به اسپیسر وصل کنید، سپس از طریق اسپیسر دارو را استنشاق کنید.

مرحله ۳: از عوامل تحریک کننده آسم دوری کنید. اگر فکر می‌کنید چیزی بیرون باعث علائم شما می‌شود، به داخل خانه بروید. اگر در معرض یک آلرژن هستید، دوش بگیرید و آن را از روی پوست و مو‌هایتان بشویید. از طریق بینی تنفس کنید و آن را با آب نمک بشویید تا حد امکان از محرک پاک شود.

مرحله ۴: روی تنفس تمرکز کنید. دکتر تاک می‌گوید برخی از کودکان مبتلا به آسم از تکنیک Breathing Buddies استفاده می‌کنند که آن‌ها را تشویق می‌کند تا تنفس خود را کند کنند، از طریق بینی نفس بکشند و آرام شوند. Breathing Buddies تمرینی است که باید به کمک سایرین آن را انجام دهید. به یکی از دوستان یا اعضای خانواده خود بسپارید تا در انجام همین کار به شما کمک کند. دکتر تاک می‌گوید اگرچه هیچ مدرکی مبنی بر این‌که تنفس یوگا یا پرانایاما حمله را کاهش می‌دهد وجود ندارد؛ اما برخی از افراد متوجه می‌شوند که این تکنیک‌های تنفسی می‌توانند به تسکین علائم آن‌ها کمک کنند.

مرحله ۵: آرام بمانید. به گفته دکتر کریستی سادرملی، متخصص ریه و سخنگوی انجمن ریه آمریکا، احساسات قوی می‌تواند علائم آسم را بدتر کند یا حتی خودش محرک آسم باشد. در طول حمله آسم، بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که بنشینید و دارو‌های خود را مصرف کنید. به خاطر داشته باشید که ممکن است ۱۰ تا ۱۵ دقیقه طول بکشد تا داروی شما شروع به کار کند؛ بنابراین، حتی اگر بلافاصله احساس بهبودی کردید، بهتر است قبل از بازگشت به فعالیت خود منتظر بمانید تا دارو اثر کامل خود را بگذارد.

مرحله ۶: نوشیدنی بنوشید. مطمئن شوید که نوشیدنی در دمای اتاق است. به گفته دکتر تاک، نوشیدنی‌هایی که خیلی سرد یا خیلی گرم هستند می‌توانند باعث اسپاسم عضلانی در راه‌های هوایی شوند. هیدراته ماندن با مایعات فراوان مانند آب، آب میوه و چای می‌تواند به کاهش علائم آسم کمک کند.

مرحله ۷: برنامه اقدام آسم خود را بشناسید. برنامه اقدام آسم که با کمک ارائه ‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما تهیه شده است، یک استراتژی شخصی‌سازی شده است که در آن گزارش می‌کند که چه مراحلی را باید در زمانی که وضعیت شما خوب است (سبز)، زمانی که آسم شما بدتر می‌شود (زرد) یا زمانی که به مراقبت پزشکی نیاز دارید (قرمز) انجام دهید. دکتر سادرملی می‌گوید که امیدوار است مردم آن‌قدر از منطقه قرمز استفاده نکنند؛ اما دوست دارد مردم در مورد آن بیشتر بدانند؛ زیرا استراتژی‌های منطقه قرمز می‌توانند یک زندگی را نجات دهند.

به ندرت برای حمله آسم نیاز به تماس با ۱۱۵ وجود دارد؛ اما اگر بیمار هستید، برقراری تماس می‌تواند جان شما را نجات دهد. اگر لب‌ها یا ناخن‌های شما آبی می‌شوند، در راه رفتن مشکل دارید یا حتی در حالت استراحت هم نمی‌توانید با جملات طولانی صحبت کنید، فوراً با اورژانس تماس بگیرید یا به بیمارستان بروید. اگر پس از ۱۵ دقیقه استفاده از داروی استنشاقی خود بهبود نیافته‌اید، به اورژانس بروید.