بنابر دلایلی، کودکان نباید تا قبل از دو سالگی قند افزوده شده مصرف کنند؛ اما به راستی این موضوع چه دلیلی دارد؟
فرزند ۹ ماههی خود را روی صندلی بگذارید و سعی کنید با قاشق به او یک سبزی پوره شده بدهید. فرقی نمیکند نخود، لوبیا سبز یا چیز دیگری باشد؛ زیرا نتیجه یکسان خواهد بود بود: آن را با قاشق در دهانش میگذارید و بلافاصله کودک شما آن را پس میزند و بیرون میریزد.
این را با پوره سیب مقایسه کنید. کودک شما برای خوردن پوره سیب دهانش را باز میکند و تقریباً با لذت روی صندلی خود میپرد. این راحتتر است، نه؟ پس بیایید این کار را ادامه دهیم! اما لیزا بودنار بهعنوان یک اپیدمیولوژیست تغذیه، میداند که صرفاً ارضای میل کودک به شیرینی در درازمدت برای سلامتی او مفید نخواهد بود.
لیزا بودنار در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه پیتسبورگ، پیامدهای تغذیه نامناسب بر سلامت مادران و کودکان را مطالعه میکند. او اخیراً در یک کمیته ملی آکادمی علوم، مهندسی و پزشکی خدمت کرده که دستورالعملهای مربوط به تغذیه نوزادان و کودکان تا ۲ سال را خلاصه و تدوین میکرد.
قندهای افزوده، قندها و شیرینیهایی هستند که در حین فرآوری یا آمادهسازی یا بعداً سر سفره به غذاها اضافه میشوند. آنها میتوانند قندهای طبیعی مانند عسل یا شیرین کنندههای مصنوعی مانند شربت ذرت با فروکتوز بالا باشند. ماستهای طعمدار، تنقلات کودک، نوشیدنیهای میوهای، دسرها و محصولات شیرین نانوایی رایجترین منابع قند افزوده در رژیم غذایی نوزادان و کودکان نوپا هستند.
برخلاف قندهایی که بهطور طبیعی در میوهها، لبنیات، سبزیجات و نان و سایر غلات وجود دارند، قندها و شیرین کنندههای مصنوعی افزوده شده به غذاها، مواردی هستند که باید در رژیم غذایی کودکان خردسال حذف یا محدود شوند؛ اما چرا؟
از بدو تولد تا ۲۴ ماهگی، نوزاد برای رشد و نمو مناسب نیاز به کالری و مواد مغذی دارد. غذاها و نوشیدنیهای سرشار از قندهای افزوده کالری زیادی هستند که به آنها کالری پوچ گفته میشود؛ اما مواد مغذی زیادی ندارند. ارائه غذاهای حاوی قند افزوده به کودکان از بدو تولد تا ۲۴ ماهگی مشکلساز است؛ زیرا آنها در این مرحله مقدار نسبتاً کمی غذا میخورند. برای اطمینان از تغذیه سالم، غذایی که میخورند باید سرشار از مواد مغذی باشد. اگر بچههای خردسال با غذاها یا نوشیدنیهای پر کالری و قندی سیر شوند، فضای کمتری برای غذاهای مغذی باقی میماند.
در هنگام رشد، کودکانی که از رژیمهای غذایی سرشار از قندهای افزوده استفاده میکنند، بیشتر از کودکانی که قند کمتری مصرف میکنند در معرض پیامدهای منفی برای سلامتی از جمله چاقی دوران کودکی، بیماریهای قلبی عروقی و پوسیدگی دندانها قرار خواهند گرفت.
رژیم غذایی از بدو تولد تا ۲۴ ماهگی نیز ترجیحات غذایی طولانی مدت را شکل میدهد. مردم به شدت میل به شکر دارند؛ زیرا این قند باعث ایجاد ذخایر چربی شده و اجداد ما را از گرسنگی در زمانی که غذا کمیاب بود، حفظ میکرده است. ولی بچهها میتوانند یاد بگیرند که غذاهای تلخ سرشار از مواد مغذی مانند سبزیجات را بپذیرند. اگر بهطور مکرر در اوایل کودکی به آنها چنین غذاهایی داده شود، آن را خواهند پذیرفت. تنظیم الگوهای غذایی سالم در اوایل زندگی میتواند به کودکان کمک کند وزن خود را حفظ کنند و از بیماریهای مزمن جلوگیری کنند.
با توجه به اینکه حدود ۸۵ درصد از نوزادان و کودکان نوپا در ایالات متحده و جهان روزانه قند افزوده مصرف میکنند، در این مطلب چند نکته کاربردی برای والدین و پرستاران نوزادان و کودکان خردسال برای حذف یا محدود کردن مصرف شکر آورده شده است. با مجله دانستنی کیمازی مگ همراه باشید.
به برچسب مواد غذایی نگاه کنید
قبل از خرید هر چیزی، میزان قندهای اضافه شده را از طریق برچسب اطلاعات تغذیهای روی غذاها و نوشیدنیها را بررسی کنید. برچسبها اطلاعاتی نظیر مقدار قند کل و در زیر آن مقدار قند اضافه شده را به شما میگویند. به عنوان مثال، یک وعده ۲۲۶ گرمی شیر شکلات حاوی ۱۵ گرم شکر اضافه شده است؛ در حالی که شیر گاو معمولی بدون شکر اضافه شده است.
نوشیدنیهای سالمتر را انتخاب کنید
نوشیدنیهای شیرین را با آب یا شیر (شیر مادر، شیر خشک یا شیر دیگر بسته به سن کودک) جایگزین کنید. نوشیدنیهای شیرین مانند نوشابه معمولی، شیرهای طعمدار، کولاید، نوشیدنیهای میوهای، آبمیوههایی با محتوی کمتر از ۱۰۰ درصد میوه، نوشیدنیهای ورزشی، نوشیدنیهای انرژیزا و چای شیرین را حذف یا محدود کنید.
شکر را در حین آمادهسازی غذا حذف کنید
برای کودک خردسال خود در خانه غذاها را بدون افزودن شکر آماده کنید.
از نامهای مختلف شکر آگاه باشید
برخی از غذاهای بستهبندی شده به معنای واقعی کلمه شیرینی ذاتی دارند، مانند پوره سیب شیرین یا هلو شیرین؛ اما شکر همیشه به این راحتی قابل تشخیص نیست. اغلب غذاهایی که ما انتظار نداریم حاوی قندهای اضافه شده باشند، قند دارند و از جملهی اینها میتوان به برخی ماستها اشاره کرد. قندهای افزوده نامهای مختلفی دارند، مانند شربت ذرت با فروکتوز بالا، کنسانتره آب میوه، شکر نیشکر، شیرین کننده ذرت، لاکتوز، گلوکز، ساکارز و شربت افرا. بنابراین همیشه لیست مواد تشکیلدهنده را بررسی کنید.
مراقب قند موجود در غذاهای بستهبندی شده یا فروشگاهی باشید
اگر غذاها و نوشیدنیهای بستهبندی شده یا آماده شده در فروشگاه، مانند غلات خشک، کیسههای میوه یا شیشههای غذای کودک را به کودک خود میدهید، باید حاوی مقدار کمی قند یا بدون قند اضافی باشند.
دوباره و اغلب تلاش کنید
بارها و بارها به کودکان غذاهای تلخ مانند سبزیجات بدهید. کودکان خردسال قبل از اینکه یاد بگیرند غذاها را دوست داشته باشند باید ۳۰ بار یا بیشتر در معرض آنها قرار گیرند.
کاهش قند اضافه شده آنقدرها هم که به نظر میرسد آسان نیست. در واقع، ممکن است برای بسیاری از افراد به دلیل دسترسی محدود یا قیمت بالاتر غذاهای سالم، غیرممکن باشد. برخی از افراد نیازهای مبرمی دارند که ممکن است بر رژیم غذایی سالم اولویت داشته باشد. علاوه بر این، رستورانهای فست فود و فروشگاههای زنجیرهای به هر کجا که نگاه میکنید هستند و دسترسی به مواد ناسالم ساده است.
بنابراین سعی نکنید همه این تغییرات را به یکباره در فرزندتان ایجاد کنید. یکی را انتخاب کنید که عملیترین راه به نظر میرسد و ابتدا آن را امتحان کنید. به تدریج یکی دیگر را اضافه کنید. به یاد داشته باشید که ترک یک عادت سالم طبیعی است. مهم این است که دوباره تلاش کنید.