طبق یک مطالعه جدید، خوردن نمک بیش از حد ممکن است میزان انرژی سلولهای سیستم ایمنی بدن را کاهش دهد و از کار طبیعی آنها جلوگیری کند.
بر اساس گزارشهای پیشین نشریهی Live Science، خوردن بیش از حد سدیم با مشکلات مختلفی در بدن از جمله فشار خون بالا، خطر سکته مغزی، نارسایی قلبی، پوکی استخوان، سرطان معده و بیماریهای کلیوی در ارتباط است.
مارکوس کلاینوییت فلد، استادیار دانشگاه هاسلت بلژیک، در بیانیهای گفت:
مطمئناً اولین چیزی که فکر میکنید خطر قلبی عروقی است؛ اما مطالعات متعدد نشان داده است که نمک از طرق مختلف میتواند بر سلولهای ایمنی تأثیر بگذارد. اگر نمک برای مدت طولانی عملکرد ایمنی بدن را مختل کند، بهطور بالقوه میتواند بیماریهای التهابی یا خود ایمنی را در بدن بهوجود آورد.
چند سال پیش، گروهی از پژوهشگران در آلمان دریافتند که غلظت زیاد نمک در خون میتواند بهطور مستقیم بر عملکرد گروهی از سلولهای سیستم ایمنی بدن که به عنوان مونوسیت شناخته میشوند، تأثیر بگذارد. این سلولها پیشسازهای سلولهایی به نام فاگوسیتها هستند که عوامل بیماریزا را در بدن شناسایی میکنند و سلولهای آلوده یا مرده را در بدن میبلعند. در مطالعه جدید، کلاینویتتفلد و همکارانش یک سری آزمایش را برای کشف چگونگی این اتفاق انجام دادند. ابتدا آنها با استفاده از مونوسیتهای موش و انسان، چگونگی این ارتباط را مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند که سه ساعت پس از قرار گرفتن در معرض غلظتهای زیاد نمک، سلولهای ایمنی انرژی کمتری تولید میکنند.
بر اساس این یافتهها، میتوکندری بهعنوان نیروگاه سلول، آدنوزین تریفسفات (ATP) را از انرژی موجود در غذا با استفاده از یکسری واکنشهای بیوشیمیایی تولید میکند و فرآیندهای سلولی مختلفی مانند تأمین انرژی عضلات یا تنظیم سوخت و ساز بدن را انجام میدهد. بهطور خاص، پژوهشگران دریافتند که غلظت زیاد نمک گروهی از آنزیمهای شناخته شده بهعنوان سوسینات دهیدروژناز را در واکنش زنجیرهای تولید آدنوزین تریفسفات مهار میکند که باعث میشود میتوکندری آدنوزین تریفسفات کمتری تولید کند. با انرژی کمتر (میزان کم آدنوزین تریفسفات)، مونوسیتها به فاگوسیتهایی با ظاهری غیر طبیعی تبدیل میشوند.
پژوهشگران دریافتند که این فاگوسیتهای غیرمعمول در مقابله با عفونتها موثرتر هستند. پژوهشگران می گویند، این لزوماً چیز خوبی نیست؛ زیرا افزایش پاسخ ایمنی بدن میتواند منجر به التهاب بیشتر در بدن شود که به نوبه خود میتواند خطر بیماری قلبی را افزایش دهد. سپس پژوهشگران چندین آزمایش را روی افراد انجام دادند. در آزمایش اول، شرکتکنندگان مرد سالم قرصهای مکمل نمک روزانه 6000 میلیگرم (تقریباً سه برابر مقدار توصیه شده) را به مدت دو هفته مصرف کردند. در آزمایش دیگری، گروهی از شرکتکنندگان یک پیتزای کامل از یک رستوران ایتالیایی خوردند. آنها دریافتند که پس از خوردن پیتزا که حاوی 10 هزار میلیگرم نمک است، میتوکندری شرکتکنندگان انرژی کمتری تولید میکند؛ اما این اثر طولانیمدت نبود. هشت ساعت پس از خوردن پیتزا توسط شرکتکنندگان، آزمایش خون نشان داد که میتوکندری آنها دوباره بهطور عادی کار میکند.
دومینیک مولر، استاد مرکز پزشکی مولکولی مکس دلبرک در انجمن هلمهولتز و مرکز تحقیقات تجربی و بالینی در برلین، در این بیانیه گفت:
این چیز خوبی است. اگر این یک اختلال طولانیمدت بود ما نگران این بودیم که سلولها برای مدت طولانی انرژی کافی دریافت نکنند.
بر اساس این بیانیه، هنوز مشخص نیست که اگر فردی به طور مداوم از یک رژیم غذایی با نمک بالا استفاده کند، میتوکندری در طولانیمدت تحت تأثیر قرار میگیرد یا خیر. بر اساس این بیانیه، پژوهشگران امیدوارند درک کنند که آیا نمک میتواند سلولهای دیگر را تحتتأثیر قرار دهد،؛ زیرا میتوکندری تقریباً در همه سلولهای بدن وجود دارد.