نوشیدن قهوه خطر توسعه آلزایمر را کاهش می‌دهد

قهوه به‌عنوان یکی از پر طرفدارترین نوشیدنی‌های جهان، اثرات مهمی بر سلامت ما دارد و اکنون مشخص شده این نوشیدنی بر توسعه آزایمر هم تأثیر می‌گذارد.

بیش از ۵۵ میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی می‌کنند. شایع‌ترین نوع زوال عقل، بیماری آلزایمر است که کارشناسان معتقدند ۵۰ تا ۷۵ درصد موارد زوال عقل را تشکیل می‌دهد. انتظار می‌رود که در جمعیت مسن، موارد ابتلا به آلزایمر افزایش یابد.

آلزایمر یک بیماری پیچیده است و بخشی طبیعی از فرآیند پیری نیست. این بیماری باعث تغییرات پیچیده مغزی می‌شود که می‌تواند منجر به از دست دادن حافظه و زوال شناختی شود.

یک مطالعه جدید در استرالیا نشان می‌دهد که بین میزان قهوه مصرفی مردم و میزان زوال شناختی آن‌ها ارتباطی وجود دارد. این مطالعه اخیراً در مجله Frontiers in Aging Neuroscience منتشر شده است.

پژوهش‌های قبلی نشان داده‌اند که قهوه ممکن است بروز اختلالات شناختی را کاهش دهد. نویسندگان این مطالعه جدید قصد دارند این موضوع را بیشتر بررسی کنند.

دکتر سامانتا گاردنر، نویسنده اصلی مقاله، می‌گوید که اگر تحقیقات بیشتر این ارتباط را تأیید کنند، مصرف قهوه می‌تواند روزی به عنوان یک عامل مؤثر در به تأخیر انداختن آلزایمر معرفی شود.

وی در ادامه صحبت‌های خود گفت:

استفاده از قهوه یک کار ساده است که مردم می‌توانند آن را انجام دهند. قهوه می‌تواند برای افرادی مفید باشد که در معرض خطر زوال شناختی هستند؛ اما هیچ علائمی از خود بروز نداده‌اند.

بررسی ارتباط میان مصرف قهوه و آلزایمر

این تیم پژوهشی در دانشگاه ادیت کوان در پرث استرالیای غربی مستقر است. دانشمندان از داده‌های مطالعه طولی تصویربرداری، نشانگر‌های زیستی و شیوه زندگی استرالیا (AIBL) استفاده کردند و شرکت‌کنندگان را برای بیش از یک دهه دنبال کردند.

این مطالعه شامل ۲۲۷ بزرگسال ۶۰ ساله یا مسن‌تر بود که در شروع مطالعه دچار زوال شناختی نشدند. این تیم از پرسشنامه‌ای برای جمع‌آوری اطلاعات از شرکت ‌کنندگان در مورد میزان و دفعات مصرف قهوه آن‌ها استفاده کرد.

آن‌ها سپس ارزیابی‌های شناختی را با استفاده از مجموعه‌ای از معیار‌های روان‌شناختی در فواصل مشخص و ۱۸ ماهه انجام دادند. این ارزیابی‌ها شش حوزه شناختی را اندازه‌گیری کردند: حافظه یادآور اپیزودیک، حافظه تشخیص، عملکرد اجرایی، زبان، توجه و سرعت پردازش و ترکیب شناختی آلزایمر پیش بالینی (PACC).

PACC، یک نمره ترکیبی است که آزمون‌های حافظه، عملکرد اجرایی و شناخت را ترکیب می‌کند. پژوهش نشان داده است که PACC می‌تواند به طور قابل اعتمادی اولین نشانه‌های زوال شناختی را اندازه‌گیری کند.

زیرمجموعه‌ای متشکل از ۶۰ شرکت ‌کننده تحت اسکن مغزی PET برای ارزیابی تجمع بتا آمیلوئید در مغز قرار گرفتند. زیرمجموعه دیگری متشکل از ۵۱ شرکت‌ کننده، اسکن MRI را برای ارزیابی آتروفی حجم مغز انجام دادند.

یافته‌ها

تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که نوشیدن قهوه به‌طور معمول با حوزه‌های شناختی عملکرد اجرایی، توجه و امتیاز PACC ارتباط مثبت دارد. نوشیدن مقادیر بالاتر قهوه، از سرعت از دست رفتن قوه‌ی شناختی می‌کاهد. همچنین مصرف بیشتر قهوه با تجمع کندتر پروتئین آمیلوئید در طول ۱۲۶ ماه مرتبط بود.

به نظر نمی‌رسد در این مطالعه ارتباطی بین مصرف قهوه و آتروفی حجم مغز وجود داشته باشد.

نتایج مشاهده شده نشان می‌دهند که افزایش مصرف قهوه از ۱ تا ۲ فنجان در روز می‌تواند پس از ۱۸ ماه، زوال شناختی را تا ۸ درصد کاهش دهد. همچنین می‌تواند تجمع بتا آمیلوئید مغزی را در همان دوره ۱۸ ماهه ۵ درصد کاهش دهد.

دکتر گاردنر گفت:

مصرف بیشتر قهوه با تجمع آهسته‌تر پروتئینی چسبنده به نام بتا آمیلوئید که در مغز افراد مبتلا به آلزایمر جمع می‌شود، مرتبط است.

این برای ما واقعاً جالب بود که توانستیم یک مکانیسم مهم که در کاهش قدرت شناختی اثر دارد را شناسایی کنیم. Aduhelm دارویی علیه بیماری آلزایمر است که به تازگی در ایالات متحده تأیید شده است. این دارو نیز با هدف قرار دادن این پروتئین، مانع از تجمع آن در مغز می‌شود؛ اما این دارو کاملاً بحث برانگیز بوده است و برخلاف قهوه، هنوز تأثیری در کاهش زوال شناختی نشان نداده است.

محدودیت‌های مطالعه

در نظر گرفتن محدودیت‌های مطالعه مهم است. یکی از اصلی‌ترین محدودیت‌های این مطالعه، گزارش رژیم غذایی توسط خود افراد بوده است؛ یعنی آزمایش در شرایط کنترل شده با نظارت دقیق انجام نشده است. ممکن است افراد با سوگیری گزارش‌های خود را ارائه کرده باشند یا این‌که موردی خاص را فراموش کرده باشند. با این‌حال، نویسندگان خاطرنشان می‌کنند که مصرف قهوه معمولاً چیزی نیست که فراموش شود و افراد میزان مصرف قهوه را به خاطر می‌سپارند.

دومین محدودیت مطالعه این است که میزان شرکت کنندگان پایین بوده و فقط ۲۲۷ نفر است. با تعداد کمی از شرکت ‌کنندگان، نتیجه‌گیری در مورد جمعیت عمومی دشوارتر است.

علاوه بر این، داده‌ها قادر به نشان دادن تفاوت بین نوشیدن قهوه کافئین‌دار یا بدون کافئین نیستند و مشخص نمی‌کنند که روش تهیه قهوه نیز بر نتایج تأثیر دارد یا خیر.

دکتر سارا ایماریسیو، رئیس مؤسسه تحقیقات آلزایمر انگلستان گفت:

مطالعاتی مانند این، می‌توانند سرنخ‌های مفیدی در مورد تأثیر رژیم غذایی بر سلامت مغز ما ارائه دهند؛ اما ما باید هنگام تفسیر نتایج مراقب باشیم، زیرا وقتی نوبت به خطر زوال عقل می‌رسد، عوامل دیگری نیز نقش دارند.

این مطالعه قادر به تعیین علت و معلول نیست و نمی‌توان در مورد این‌که آیا قهوه بر خطر زوال عقل تأثیر دارد یا خیر، نتیجه‌گیری قطعی گرفت. شرکت‌کنندگان فقط مصرف قهوه را در ابتدای مطالعه گزارش کردند؛ بنابراین مشخص نیست که این یافته‌ها چقدر با سلامت طولانی‌ مدت مغز مرتبط هستند.

اکثریت قریب به اتفاق گروه مطالعه، سفید پوست هستند و بنابراین، نمی‌توان نتایج حاصل شده را به تمام نژادها تعمیم کرد. برای تأیید این نتایج، انجام مطالعات بیشتر با شرکت‌ کنندگانی که تنوع نژادی دارند مورد نیاز است.

این مطالعه اطلاعاتی در مورد مصرف قهوه در میانسالی ارائه نکرد. در نتیجه، در مطالعه فعلی نمی‌توان اثرات مثبت یا منفی بالقوه مصرف قهوه در میانسالی را ارزیابی کرد.

پژوهش‌های آینده

نویسندگان می‌گویند که مطالعات مشاهده‌ای و مداخله‌ای طولانی مدت بیشتری برای تأیید این یافته‌ها باید انجام شوند.

در مورد نتایج بلند مدت برای درک بیشتر مزایای مصرف منظم قهوه، باید مطالعات بیشتری انجام شود. در این میان، بهترین راه برای حفظ سلامت مغز با افزایش سن این است که از نظر جسمی و ذهنی فعال بمانید، رژیم غذایی متعادل داشته باشید، سیگار نکشید، فقط در حد توصیه شده الکل بنوشید و وزن، کلسترول و فشار خون را کنترل کنید.