اگر پس از تزریق واکسن کرونا به کووید ۱۹ مبتلا شویم امکان مرگ ما وجود دارد؟ اگر پاسخ مثبت است، چند درصد احتمال مرگ وجود دارد؟
خوشبختانه، اکثر افرادی که به کووید ۱۹ مبتلا می‌شوند، به ویژه آن‌هایی که واکسینه شده‌اند، به‌طور جدی بیمار نمی‌شوند؛ اما بخش کوچکی از مبتلایان در بیمارستان بستری می‌شوند و بخش کوچک‌تری می‌میرند. اگر واکسینه شده باشید و به ویروس کرونا مبتلا شوید، شانس بستری شدن یا مرگ در بیمارستان چقدر است؟
این یک سوال بسیار منطقی برای پرسیدن است؛ اما پاسخ به آن چالش برانگیز است.
برای محاسبه خطر بستری شدن در بیمارستان یا مرگ پس از ابتلا به SARS-CoV-2، باید تعداد کل عفونت‌ها را بدانید. مشکل اینجاست که هیچ کس دقیقاً نمی‌داند چند نفر به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند. بنابراین، اگرچه تخمین خطر واقعی مرگ در صورت واکسینه شدن و ابتلا به کووید ۱۹ بسیار سخت است؛ اما راه‌هایی برای درک بهتر خطرات وجود دارد.
شمارش عفونت‌ها
اولین چیزی که باید در مورد خطر مرگ در نظر گرفت این است که داده‌ها باید تازه باشند. هر سویه‌ی جدید ویروس ویژگی‌های خاص خود را دارد که خطری را که ایجاد می‌کند نسبت به آن‌هایی که آلوده می‌کند تغییر می‌دهد. اومیکرون به سرعت شروع به کار کرد و به نظر می‌رسد به سرعت در حال بیرون رفتن از جوامع است. بنابراین زمان کمی برای محققان یا مقامات بهداشتی برای جمع‌آوری و انتشار داده‌هایی وجود داشته است که می‌توانند برای تخمین خطر بستری شدن در بیمارستان یا مرگ استفاده شوند.
اگر داده‌های خوب کافی داشته باشید، می‌توانید خطر بستری شدن در بیمارستان یا مرگ را محاسبه کنید. شما باید تعداد افرادی که در بیمارستان بستری شده‌اند یا فوت کرده‌اند را بشمارید و این تعداد را بر تعداد کل عفونت‌ها تقسیم کنید. همچنین مهم است که تأخیر‌های زمانی بین عفونت، بستری شدن در بیمارستان و مرگ را در نظر بگیرید. انجام این محاسبه آمار واقعی بستری شدن در اثر عفونت یا مرگ و میر را به شما می‌دهد. مشکل اینجاست که مقامات بهداشتی با قطعیت نمی‌دانند چند نفر مبتلا شده‌اند.
سویه اومیکرون فوق‌العاده عفونی است؛ اما خطر ایجاد بیماری قابل توجه توسط اومیکرون در مقایسه با سویه‌های قبلی بسیار کم‌تر است. خیلی خوب است که اومیکرون شدت کم‌تری دارد؛ اما ممکن است باعث شود در صورت ابتلا افراد کم‌تری به دنبال آزمایش باشند.
یکی دیگر از موارد پیچیده‌تر، در دسترس بودن گسترده کیت‌های تست در خانه است. داده‌های اخیر از شهر نیویورک نشان می‌دهند که ۵۵ درصد از جمعیت این کیت‌ها را سفارش داده‌اند و حدود یک چهارم افرادی که در طول موج اومیکرون مثبت شده‌اند از آزمایش خانگی استفاده کرده‌اند. بسیاری از افرادی که از تست‌های خانگی استفاده می‌کنند، نتایج خود را گزارش می‌دهند؛ اما بسیاری از آن‌ها این کار را نمی‌کنند.
در نهایت، برخی از افرادی که علائم را از خود بروز می‌دهند ممکن است به سادگی آزمایش نشوند؛ زیرا نمی‌توانند به آسانی به منابع آزمایش دسترسی داشته باشند یا سودی در انجام این کار نمی‌بینند.
وقتی همه این عوامل را با هم ترکیب کنید، نتیجه این است که تعداد رسمی گزارش شده موارد ابتلا به ویروس کرونا در ایالات متحده بسیار کم‌تر از تعداد واقعی است. حالا این آمار را به کل جهان تعمیم دهید.
تخمین زدن موارد ابتلا
از ابتدای همه‌گیری، اپیدمیولوژیست‌ها روی روش‌هایی برای تخمین تعداد واقعی عفونت‌ها کار می‌کنند. چند راه برای انجام این کار وجود دارد.
پژوهش‌گران قبلاً از نتایج آزمایش‌های آنتی‌بادی جمعیت‌های بزرگ برای تخمین شیوع ویروس استفاده کرده‌اند. سازمان‌دهی این نوع آزمایش زمان می‌برد و تا اواخر فوریه ۲۰۲۲، به نظر نمی‌رسد که کسی این کار را برای سویه اومیکرون انجام داده باشد.
روش دیگر برای تخمین موارد، تکیه بر مدل‌های ریاضی است. پژوهش‌گران از این مدل‌ها برای تخمین تعداد کل موارد و همچنین میزان مرگ و میر ناشی از عفونت استفاده کرده‌اند؛ اما مدل‌های ریاضی بین عفونت‌های تخمین‌زده شده افراد واکسینه شده و واکسینه نشده تمایز قائل نمی‌شوند.
پژوهش بار‌ها و بار‌ها نشان داده است که واکسیناسیون خطر ابتلا به بیماری جدی یا مرگ را کاهش می‌دهد. این بدان معناست که محاسبه خطر مرگ تنها در صورتی مفید است که بتوانید وضعیت واکسیناسیون را تشخیص دهید و متأسفانه مدل‌های موجود این امکان را نمی‌دهند.
چه چیزی شناخته شده است و چه باید کرد؟
بدون برآورد خوبی از کل موارد بر اساس وضعیت واکسیناسیون، بهترین داده‌های موجود بر اساس موارد شناخته شده، بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر هستند. اگرچه این اطلاعات محدود به پژوهش‌گران اجازه نمی‌دهد خطر مطلقی که یک فرد با آن مواجه است را محاسبه کنند؛ اما می‌توان خطر را بین افراد واکسینه شده و واکسینه نشده مقایسه کرد.
جدیدترین داده‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها نشان می‌دهد که نرخ بستری شدن در بیمارستان در بزرگسالان واکسینه نشده در مقایسه با افراد کاملاً واکسینه شده ۱۶ برابر بیشتر است و میزان مرگ و میر ۱۴ برابر بیشتر است.
چه چیزی از این حرف‌ها می‌توان برداشت کرد؟ مهم‌تر از همه، واکسیناسیون خطر بستری شدن در بیمارستان و مرگ را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.
اما شاید درس دوم این باشد که درک و مطالعه خطرات بستری شدن در بیمارستان یا مرگ بسیار پیچیده‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کردید و همین امر در مورد تصمیم‌گیری برای واکنش به این خطرات صدق می‌کند.
شما به اعداد و ارقام نگاه کنید و به توانایی واکسیناسیون و دوز تقویت کننده کووید ۱۹ برای محافظت از خود در برابر بیماری شدید اطمینان داشته باشید. همچنین زمانی که در داخل خانه با افراد زیادی هستید، از ماسک با کیفیت بالا استفاده کنید تا خطر خود را حتی بیشتر کاهش دهید و از کسانی که ممکن است نتوانند واکسینه شوند محافظت کنید.
درس‌های زیادی از این بیماری همه گیر آموخته شده است و بسیاری از چیز‌ها وجود دارند که پژوهش‌گران و مردم هنوز باید بهتر انجام دهند. معلوم است که مطالعه و صحبت در مورد خطر مرگ و میر هم یکی از آن‌هاست.
