پزشکان و متخصصان می‌گویند میزان سطح تستسترون در مردان با شدت بیماری کووید ۱۹ در آن‌ها در ارتباط است.
بر اساس مطالعه‌ی کوچکی که به تازگی انجام شده است، مردانی که سطح تستسترون بدن آن‌ها پایین‌تر است، به‌طور جدی‌تری به کرونا مبتلا می‌شوند و این بیماری در آن‌ها شدیدتر بروز می‌کند. پژوهش‌های قبلی به این موضوع که مردان بیش از زنان به کووید ۱۹ شدید مبتلا می‌شوند اشاره کرده بودند؛ اما دلیل این موضوع مشخص نبود. به‌طور میانگین، میزان تستسترونی که بدن مردان تولید می‌کند بیش از زنان است. یک فرضیه وجود دارد که بیان می‌کند بالا بودن سطح تستسترون در مردان باعث می‌شود آن‌ها در مقایسه با زنان خیلی شدیدتر به کووید ۱۹ مبتلا شوند؛ اما مطالعه‌ای که به تازگی انجام شده این فرضیه را به‌طور کامل رد می‌کند.
برای درک رابطه‌ی میان شدت بیماری کووید ۱۹ و سطح تستسترون بدن، پژوهشگران نمونه‌ی خون ۹۰ مرد و ۶۲ زن که آزمایش کرونای آن‌ها مثبت بود و برخی از آن‌ها نیز علائم داشتند را مورد بررسی قرار دادند. از این بیماران، ۱۴۳ نفر در بیمارستان بستری شدند. پژوهشگران از بیمارانی که هنوز در روزهای سوم، هفتم، چهاردهم و بیست و هشتم بستری بودند، نمونه خون گرفتند. پژوهشگران سپس به بررسی نوعی استروژن معروف به «استرادیول» و یک هورمون رشد معروف به «فاکتور رشد ۱ انسولین مانند» یا IGF-1 پرداختند و بعد سطح تستسترون بیماران را اندازه‌گیری کردند. در زنان رابطه‌ای میان هیچ‌یک از هورمون‌های اندازه‌گیری شده و شدت بیماری کووید ۱۹ مشاهده نشد.
در مردان سطوح IGF-1 و استروژن، میزان شدت بیماری کووید ۱۹ را پیش‌بینی نکردند؛ اما سطوح تستسترون می‌توانستند میزان شدت بیماری را تعیین کنند. هنگام بستری شدن در بیمارستان، مردان مبتلا به کووید ۱۹ شدید، سطح تستسترون متوسط ۵۲ نانوگرم در دسی‌لیتر داشتند (۲۵۰ نانوگرم در دسی‌لیتر یا کم‌تر، برای مردان بالغ، سطح تستسترون کم تلقی می‌شود)، در حالی‌که افراد مبتلا به کووید ۱۹ با شدت متوسط، به‌طور میانگین ۱۵۱ نانوگرم در هر دسی‌لیتر تستسترون داشتند. پژوهشگران سایر عوامل شناخته شده‌ی مؤثر در شدت بیماری کووید ۱۹ مانند شاخص توده‌ی بدنی (BMI)، سن، بیماری‌های همراه، سیگار کشیدن و نژاد را کنترل کردند (برخی از این عوامل نیز با سطح تستسترون پایین در ارتباط بودند).
در روز سوم بستری، متوسط سطح تستسترون در مردان مبتلا به کووید ۱۹ شدید، به ۱۹ نانوگرم در دسی‌لیتر کاهش یافته بود. در مجموع متأسفانه ۳۷ نفر از بیماران بستری در طول مطالعه فوت کردند که از این تعداد ۲۵ نفر مرد بودند. پایین بودن سطح تستسترون در بدن مردان با سطوح بالای عفونت در بدن آن‌ها نیز در ارتباط است. طبق گفته‌ی دکتر ساندیپ هیندسا، متخصص غدد درون‌ریز و متابولیسم از دانشگاه سنت لوئیس، آن دسته از مردانی که در ابتدای ابتلا به کووید ۱۹ به‌شدت بیمار نبودند؛ اما سطح تستسترون پایینی داشتند، طی دو یا سه روز بعد به مراقبت‌های ویژه و لوله‌گذاری احتیاج داشتند. به‌نظر می‌رسد سطح تستسترون پایین‌تر پیش‌بینی می‌کند که شدت بیماری کدام یک از مبتلایان طی دو یا سه روز آینده بیشتر می‌شود.
این گروه پژوهشی دریافت که در مردان با سطح تستسترون پایین، ژن‌های خاصی فعال می‌شوند که استفاده از این هورمون را برای بدن آسان می‌کنند. طبق گفته‌ی پژوهشگران، آن‌ها هنوز نمی‌دانند که معنی این سازگاری برای بدن و شدت بیماری چیست. همچنین هنوز مشخص نیست که آیا سطح تستسترون به دلیل ابتلا به کووید ۱۹ شدید کاهش می‌یابد یا این‌که در وهله‌ی اول سطح تستسترون پایین باعث کووید ۱۹ شدید می‌شود. پزشکان سطح تستسترون این افراد را قبل از دوره‌ی بیماری اندازه‌گیری نکرده بودند؛ اما پژوهشگران بر این باور هستند که احتمالاً تا زمان ورود بیماران به بیمارستان سطح تستسترون آن‌ها کاهش یافته است. همچنین ممکن است که مردان مبتلا به کووید ۱۹ شدید، قبل از بیماری نیز سطح تستسترون کم‌تر از حد متوسط داشته‌اند. سطح تستسترون پایین منجر به کاهش توده و قدرت عضلانی می‌شود و در نتیجه ظرفیت هوای ریه کم‌تر می‌شود و بیمارانی که این ویژگی را دارند به احتمال زیاد نیاز به لوله‌گذاری خواهند داشت.
پژوهشگران توصیه کردند که اگر پزشکان از روش هورمون درمانی برای مقابله با کووید ۱۹ استفاده می‌کنند باید این موضوع را در نظر داشته باشند که این کار نباید باعث کاهش سطح تستسترون یا افزایش سطح استروژن در مردان مبتلا به کووید ۱۹ شود. بر اساس این مطالعه، پژوهشگران امیدوار هستند که بتوانند ارتباطی میان هورمون‌های جنسی و مشکلات قلبی و عروقی در افرادی که علائم شدید بیماری کووید ۱۹ دارند بیابند. این علائم قلبی معمولاً با عنوان علائم طولانی مدت نیز شناخته می‌شوند.
