دانشمندان می‌گویند که با اپیدمی نزدیک بینی مواجه هستیم

نزدیک بینی یکی از مشکلات رایج چشمی است که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند.

دانشمندان با مشاهده افزایش شدید «نزدیک‌ بینی بزرگسالی» در میان افرادی که سن بالایی دارند، نسبت به ظهور «اپیدمی» نزدیک‌ بینی هشدار می‌دهند.

بر اساس داده‌های جمع‌آوری شده از ۱۰۷۴۴۲ شرکت‌ کننده در برنامه گسترده Biobank در بریتانیا، افرادی که در اواخر دهه ۶۰ میلادی متولد شده‌اند، ۱۰ درصد بیشتر از افرادی که سه دهه قبل از آن متولد شده‌اند، نزدیک بین هستند.

بزرگ‌ترین جهش در افرادی بود که تغییرات بینایی خود را در مراحل بعدی زندگی تجربه کردند. اگرچه در بین افرادی که در همان دوران کودکی نزدیک‌بینی داشتند، تعداد موارد شدید نیز دو برابر شده است.

تصور می‌شود که این عارضه به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی، از جمله افزایش زمان استفاده از صفحه نمایش ایجاد می‌شود. اگرچه این مطالعه همچنین شواهدی را نشان می‌دهد که این روند‌ها می‌توانند با ابتکارات بهداشت عمومی صحیح تغییر کنند.

پژوهش‌گران در مقاله خود توضیح می‌دهند:

اکنون این یک نگرانی جدی برای سلامت عمومی در سطح بین‌المللی است. ما با یک «اپیدمی» در حال ظهور نزدیک‌ بینی مواجه هستیم که با افزایش شیوع، به سمت سنین پایین‌تر خواهد آمد و جمعیت بیشتری را درگیر خواهد کرد.

قدیمی‌ترین گروه تحت پوشش مطالعه Biobank، افرادی بودند که بین سال‌های ۱۹۳۹ و ۱۹۴۴ متولد شدند. در این بازه، ۱۲.۶ درصد در دوران کودکی به نزدیک بینی مبتلا شدند و ۷.۴ درصد در اواخر زندگی به آن مبتلا شدند. برای جوان‌ترین هم‌گروهی که بین سال‌های ۱۹۶۵ و ۱۹۷۰ متولد شد، این ارقام به ترتیب به ۱۵.۶ درصد و ۱۳.۶ درصد افزایش یافت.

به‌طور کلی، نسبت افراد مبتلا به نزدیک ‌بینی در پیرترین و جوان‌ترین گروه‌ها از ۲۰ درصد به ۲۹.۲ درصد افزایش یافت؛ اگرچه بیشتر موارد بزرگسالان خفیف بودند. این همه داستان نیست! بالاترین درصد (۳۰.۹ درصد) برای متولدین بین ۱۹۵۵ و ۱۹۵۹ ثبت شده است و این روند نگران ‌کننده‌ای را نشان می‌دهد.

پژوهش‌گران با کاوش بیشتر در داده‌ها، چندین دلیل برای این جهش پیشنهاد می‌کنند: تغییر در تغذیه (به خصوص رژیم‌های غذایی در دوران کودکی)، افزایش استفاده از صفحه‌ نمایش‌های دیجیتال و تغییر در روش‌های آموزشی (مثلاً تکالیف بیشتر و زمان کم‌تری که خارج از منزل سپری می‌شود).

بر اساس این تحقیق، افزایش تعداد افرادی که در تحصیلات بالای ۱۸ سال باقی می‌مانند نیز می‌تواند یک عامل باشد. این ارتباط بین تحصیلات عالی (سال‌های بیشتر مطالعه، تجدید نظر و شرکت در امتحانات) و خطر بالاتر نزدیک بینی قبلاً در چندین مطالعه ذکر شده است.

پژوهش‌گران می‌گویند:

در طول زمان تغییری در نسبت کودکانی که ادامه تحصیل را انتخاب می‌کنند و به موازات آن تغییر روش‌های تدریس، استفاده گسترده از تلویزیون و اخیراً استفاده گسترده از دستگاه‌های دارای صفحه نمایش الکترونیکی، رخ داده است.

همان‌طور که سایر مطالعات در سراسر جهان نشان داده‌اند، نزدیک بینی برای افراد بیشتری در اوایل زندگی به یک مشکل تبدیل می‌شود، در حالی‌که در همان زمان، نسبت بیشتری از افرادی که به نزدیک بینی مبتلا می‌شوند، موارد شدیدتری از اختلال چشم را گزارش می‌کنند.

با این‌حال، شواهد نشان داده شده در اینجا برای افزایش فراوانی نزدیک بینی در بین افرادی که بین سال‌های ۱۹۵۵ و ۱۹۷۰ متولد شده‌اند، این ایده را تأیید می‌کند که این روند‌ها می‌توانند تثبیت شوند یا حتی معکوس شوند.

برای این‌که این اتفاق رخ دهد، پژوهش‌های بیشتری در مورد این‌که چگونه عوامل مختلف بر خطر نزدیک بینی تأثیر می‌گذارند و این‌که چگونه نرخ‌های دوران کودکی (به احتمال زیاد توسط ژنتیک تعیین می‌شود) با میزان بزرگسالان (به احتمال زیاد تحت تأثیر عوامل محیطی) متفاوت است، مورد نیاز است.

پژوهش‌گران نتیجه‌گیری می‌کنند که ترکیبی از تحقیقات برای بهبود درک ما از عوامل خطر قابل اصلاح در طول زندگی و نحوه مقابله با آن‌ها مورد نیاز است.